24 weken zwanger: levensvatbaar!

In mijn vorige blog vertelde ik hoe moeilijk de december maand begon voor me, dat ik het al een beetje spannend begon te vinden omdat we deze maand het geslacht zouden horen. Hoe zou het voor ons zijn als het weer een jongetje zou worden? Ik weet dat mijn man dat prachtig zou vinden, omdat hij de vorige keer de 4 generaties gehaald heeft in zijn familie.... maar we hebben nooit een foto kunnen maken van Sep met zijn papa, zijn opa en overgroot opa. Tuurlijk hoopt mijn man misschien dat het nu wel kan, maar mij maakt het niks uit. Ik gun het hem, maar als het maar leeft en ergens vind ik het ook moeilijk het krijgen van nog een zoon. Mag ik dan wel blij zijn vraag ik me af, is dat wel eerlijk tegenover Sep? De tijd zal het leren....

De december maand is begonnen, mijn lievelings maand. De maand vol van gezelligheid, de maand waar ik naar uit keek en nu is de maand daar.

De 13 weken zijn bereikt: We hebben een postieve nipt test gekregen en uit bloed onderzoek is gebleken dat er nog geen sporen van een zwangerschapsvergiftiging in mijn bloed zitten. Even denk ik weer aan hoe we een paar weken geleden bij de gynaecoloog in opleiding zaten bij het UMC+ die ons het gevoel gaf dat we een miskraam zouden krijgen. Even doe ik een vreugdedansje dat deze gynaecoloog ongelijk had, maar dan bedenk ik me ook weer dat wij er nog niet zijn en dat er nog vanalles kan gebeuren. Toch blijf ik positief, ik heb een heel goed gevoel over deze zwangerschap/dit kindje. Maar makkelijk is het niet!

Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger en hebben we toch al een heel lange weg bewandeld, maar gelukkig zitten we nu wel op de goede weg!

Eerste echo

1,5 week geleden had ik een positieve test in mijn handen.... de regenboogbaby komt er!! 

Een regenboogbaby

Het is inmiddels 10 maanden geleden dat ik in week 26 van mijn zwangerschap klachten kreeg: buikpijn, rugpijn, spierpijn en braken. Mijn verloskundige stelde me gerust: “dit is groeipijn”. Dit geloofde ik, het was tenslotte mijn eerste zwangerschap en ik voelde de baby nog volop bewegen in mijn buik....