Allereerst: Sorry als jij ook zoiets heb mee gemaakt. De verhalen met goede afloop hoor en lees je veel. Maar hier mag je ook over praten. Je bent niet alleen.

Hoera! Een tijd terug hebben we een vakantie geboekt en het is bijna zover. Dit keer is het alleen iets anders als de vorige keren, nu ben ik namelijk bijna 20 weken zwanger op het moment van vertrek. Dit is echt heel erg anders op vakantie gaan kan ik je zeggen.

It's a BOY 🤍👶🏼

Het is zover. De dag van de termijnecho is aangebroken. Dit is en blijft altijd zo’n verschrikkelijk spannend moment. Eerdere echo’s waren goed maar naast een soort pinda zag je eigenlijk nog niks. Gaan we nu een echte baby zien?

aaaaah! Een streep! Een dikke vette streep. Op het moment van die eerste echte test met streep voel je, je al helemaal zwanger: Het is gelukt! Maar tegelijkertijd komt er een vloedgolf van onzekerheid over je heen. Shit ik heb vorige week nog een drankje gedronken. En die biefstuk zou dat kwaad kunnen? Misschien gaat dit wel helemaal niet goed.

Woensdag 28 april: Een positieve test! Was het misschien iets te snel? Neehoor! Wij vonden van niet, al zullen er veel mensen er anders over denken wij wilden hier voor gaan.

Je hebt zojuist een wonder op de wereld gezet, een echt wonder. Helemaal van jou en je partner. Het gevoel alsof je leven nu pas echt gaat beginnen. Van tevoren heb je misschien boeken gelezen over het ouderschap of blogs op het internet. Je hebt je hier in ieder geval zo goed als je kan op voorbereid. Maar geloof me als ik zeg dat niks in het ouderschap volgens een boekje gaat of volgens bepaalde richtlijnen. Je hebt echt je eigen gevoel hierbij nodig. 

Het opvangen van de weeën ging nog redelijk. Wanneer ik een wee aan voelde komen ging ik bij de kraan staan, kraan aan, hand onder de koude kraan, washand op m’n hoofd. Ja dit werkte wel… Mijn vriend gaf tegendruk op m’n rug en samen vonden we er een weg in. Maar op een gegeven moment is het niet leuk meer. Geloof mij, iedereen denkt of zegt een keer tijdens de weeën: IK. WIL. NIET. MEER. Ik was ondertussen ook al onder de douch geweest maar ik had geen zin meer. Hij moest eruit, nu!

Yes! Je bent zwanger. De eerste paar maanden ben je misschien nog helemaal niet bezig met je bevalling. Maar wanneer de 30 weken gepasseerd zijn ga je er steeds meer over nadenken want bevallen moet je toch! En zoals ze altijd zo leuk zeggen: Er is er nog nooit één blijven zitten. ;)