Afgelopen maandag is Nora alweer 2 jaar geworden…2…TWEE! Hoe dan, een peuter! Ik blijf het bizar vinden. Komend weekend vieren we de verjaardag thuis met familie, dus maandag besloten we om iets leuks te doen met z’n drietjes. Het werd Plopsaland Indoor in Coevorden, voor ons een half uur rijden dus ook zeker geschikt wanneer je woonachtig bent in Twente. We kochten tickets via Social Deal, toch weer een kleinigheidje bespaard. Het park ligt direct naast Center Parcs de Huttenheugte dus het is ook een erg leuk idee om dit met elkaar te combineren. 

Afgelopen juni waren we op vakantie in Oostende, België. We verbleven in Center Parcs de Haan en dit is een hele geschikte vakantiebestemming met jonge kinderen. Misschien maak ik daar nog wel een keer een aparte blog over. In deze blog wil ik het graag hebben over één van de zeer geslaagde uitjes die wij maakten: Plopsaland de Panne! Het pretpark is 40 minuutjes rijden vanaf het vakantiepark.

Op 23 december mocht ik 28 kaarsjes uitblazen. Ik kreeg van Jordy, mijn vriend, een nachtje weg naar Münster met z’n tweetjes. Al is het wel even moeilijk om zonder Nora weg te gaan, het is zo fijn om er echt even met z’n tweeën tussenuit te zijn. Helemaal tijd voor elkaar, zo belangrijk als je het mij vraagt.

Nora is vanaf het begin al een hele goeie slaper. Zelf denk ik altijd dat we daar maar gewoon heel veel geluk mee hebben, maar ik hoor vaak genoeg van anderen dat we dat ook aan onszelf te danken hebben. Dat vind ik natuurlijk heel lief, maar toch doen ook wij maar wat, eigenlijk net als iedere ouder denk ik. En de ene keer pakt het goed uit en de andere keer niet, dan verzin je weer wat anders. Wat ben je toch eigenlijk flexibel hè als ouder?

Op zaterdagochtend komen we thuis na een prettige bevalling (lees erover in mijn bevallingsverhaal). De kraamhulp komt gelijk met ons aan, Silvia heet ze en ik heb meteen een goed gevoel. Silvia vraagt of ik nog even beneden een beschuitje wil met koffie of direct naar boven. Ik vond het wel even gezellig om beneden te blijven en Silvia ook wat beter te leren kennen. Inmiddels heb ik geleerd dat als je veel bloed bent verloren, je het beste meteen door kan gaan naar je bed. Op adrenaline denk je dat je de wereld aan kan, maar dat valt vies tegen. Op een gegeven moment was ik helemaal klaar, wilde ik naar boven, maar dit lukte niet, ik viel bijna flauw en moest eerst een half uur bijkomen op de bank met een nat washandje op mijn hoofd. Ik kon er wel om lachen, echt weer iets voor mij... Eenmaal boven kon ik heerlijk uitrusten in mijn schone bed want... mijn lieve kleine allermooiste dochter lag naast me in de wieg. Ik ben een gelukkig mens.

Het is vrijdag 5 februari als we nog samen een lekkere wandeling maken. We praten wat over hoe bijzonder en gek het is dat het nu elk moment kan gaan gebeuren. De uitgerekende datum is 11 februari. Na de wandeling neem ik een uitgebreide douche inclusief muziek, een concertje en een dansje. Daarna begin ik rustig aan het eten en tijdens het koken begint het wat te rommelen in mijn buik. Omdat ik helemaal geen harde buiken of voorweeën heb gehad, denk ik eerder dat dat het is, maar je weet het nooit... We eten samen en het smaakt me heerlijk. Als ik na het eten naar de toilet ga, zie ik wat roze vocht in mijn ondergoed. Ik loop terug naar de kamer en met een grote glimlach zeg ik 'nou, ik denk echt dat dit het is.' We zijn enthousiast en ontspannen. Al die tijd voel ik wat lichte krampjes in mijn buik, maar echt niet noemenswaardig. We kijken, zoals we elke vrijdagavond doen, The Voice inclusief wat hapjes op tafel. Omdat het voor ons allemaal nieuw is en we niet weten wat we nu moeten verwachten bellen we om 21:00 uur toch maar even de verloskundige. We hadden verwacht dat ze ons zou adviseren om lekker te gaan slapen en dat ze morgenochtend langs zou komen, maar ze vertelde ons dat ze om 21:30 uur bij ons zou zijn. Twijfelend en speculerend zitten we op de bank 'zou dit het dan echt zijn?!'

Het is 6 juni 2020. We worden wakker en hebben gisteren al besloten dat we deze ochtend een test gaan doen. Al weet ik bijna wel zeker wat de uitslag zal zijn, want ik heb buikkrampen dus ik zal wel ongesteld gaan worden. Onhandig als het gaat zit ik op het toilet met een bakje in de toiletpot om mijn urine op te vangen. Ik doe de test en neem deze mee naar mijn nachtkastje. Jordy zet een wekker, 5 minuten. Wat duren die dan lang hè... Als de wekker gaat pak ik de test zonder te kijken. We tellen af en ik haal mijn hand van de test af. Daar staan ze, twee dikke strepen. Duidelijker kan niet. IK BEN ZWANGER!!!

1K 🥳😍🥳😍🥳

Verloskundige: "Heb je al nagedacht over borst- of flesvoeding?"