Ik ben recenteluk veel om 6 uur opgestaan. Ik ben gesloopt ,voel me 15 jaar ouder en veel inteligenter word ik er ook niet van. Als ik om 9 uur opsta gaat alles perfect. Ga ik rustig tot 2 a 3 uur snachts nog van alles doen. Zijn er mensen die ook pas om 16 uur klaarwakker worden en beter rond deze tijden functioneren? Hoe doe je dat dan met kinderen? School is verplicht. Noodzakeluk en je kunt er niets missen. Ik denk alleen dat het mij niet gaat lukken om mijn misschien ooit kinderen daar af te leveren. Of als t wel lukt dat ze dan hun moeder kwijt zijn. Ben echt niet te genieten in zo een ritme. Wie ook en hoe doe je dat?!

Echt niet te geloven. Mijn afgelopen 24 uur. Soms heb je van die dagen. Dan gaat er niets zoals de planning is danwel was! Dan weet je dat de planning, ook niet meer gaat worden.

Ik wil..ja ik wil zoveel! ..? Echt? Als ik het objectief bekijkt valt dat best wel mee. Iedere ouder wil toch het beste voor zijn / haar kind? Ik bekijk dingen iets groter. Ik wens het voor iederdroomkind.  Minimaal in voedsel en liefde uitgedrukt. Iemand gaf mij lief commentaar een paar dagen geleden. Dacht dat ik van mij af schreef. Zie je dan niet dat ik richting echt gezond verstand schrijf? Om harten te openen zodat er ruimte is voor meer kinderen en ouders om het goed te hebben. Ik wilde bloggen om ruimte te scheppen voor datgene wat echt waardevol is. Enthousiast was ik begonnen met het idee dat zwangere vrouwen en ouders wel het belang van alles zouden begrijpen . Zeker omdat ze dit parallel kunnen laten lopen met het belang van hun baby. Je wilt je baby toch alles geven!  Wees dan zuinig en lief voor alles. Probeer meer te begrijpen voordat het je kind grijpt. Zie mijn blog van vandaag over computers en droomkinderen. Ik schrijf niet van me af. Deze gedachtes zijn onlosmakeluk in en met mij verbonden. Doen me liefde beter begrijpen. Houden me standvastig. HEMEL , Blijkbaar kan ik dat niet met woorden overbrengen . Ineens moet ik toegeven dat het wel heel veel gevraagd is...ben ik me aan het afvragen of ik in deze korte gegeven tijd van bloggen wel dat gevoel kan overbrengen. Het gevoel van belang zonder belang te hebben bij , maar meer het belanghebben met en samen en vooral voor. En ach natuurluk heb ik belang bij de 100euro bon van HenM waarvan ik een jas kan kopen om mij te beschermen. Zoiets is onbetaalbaar..daarbij hoop wens en wil ik toch nog veel liever dat ik eens een seconde in mijn leven het gevoel zou kunnen hebben..ja ik wil een kind ontvangen. Ja ik durf een kind in deze wereld te zetten en te verzorgen met de verzekerende woorden dat er liefde genoeg is. Voor iedereen omdat we allemaal droomkinderen zijn. Ik schrijf niet van me af, ik schrijf voor dat moment! 

Gisteren prachtige blog geschreven over voeding, ....Geen wifi voeding meer voor mijn tablet alles weg! Flip! Dan voel je je dom! Zeker als je bedenkt dat de telefoon tegenwoordig als een troetelbeer is voor kinderen. Zonder een tablet of computer je kind op school , niet meer mee kan komen. Je vraagt je af of je kind nog wel sociaal geaccepteerd wordt zonder high tech telefoon, tablet of laptop. Dat  je kind dan wel of niet genoeg inhoud bezit,  om over te kunnen communiceren of om mee te kunnen communiceren. Alles gaat zo snel! Beangstigend hoe snel ze aan niet goede informatie kunnen komen. Aan lege informatie. Doen ouders er gezameluk veel aan om elkaar in te lichten hoe je je kinderen gadget en internetwijs op kan voeden. Ik vraag het me af. Afleren is veel moeilijker dan iets aanleren. Weten we nog wel wat kinderen elkaar onderling aanleren of zijn we daar te analoog voor in deze digitale wereld? Ik stel me zoveel vragen , wie heeft er antwoorden naast google? Van die mensgelukkige warmhartige meer moGELUK antwoorden? Want zo durf ik niet te kinderwensen! Wie oh wie

Wist ik het maar. Wat te weten, vooral de juiste kern van het weten. Die is ergens anders komen te liggen van waar waar, van waarheid hoort te zijn en te zeggen. De ogen van een kind zeggen alles. Als snel komt het alles vragen. Hoe kan ik een antwoord geven als we de kern van de vraag kwijt aan het raken zijn. Dat staat wel overal geschreven . Het staat geschreven in berichten over aarde ,water ,lucht en het daaraan verwante leven ...flip met met uitsterven bedreigd. Niemand wil het horen. Heeft al te veel geluisterd. De eigen ziel gehoord. Die daar gevonden , verkocht in een economie van veel te hard werken en zo je best doen. Meer hadden we niet kunnen doen. Echter wel anders. Anders kiezen. Met babystapjes...wankelend op weg richting een lieve toekomst. Vol educatie ,hulp ,zorg en opbouwende kritiek.

Ik weet het niet. Weet jij het? ?..Ik vraag het gewoon. Of is vragen toch niet gewoon. De gemiddelde voorbijganger schrikt zich wezenloos als ik iets vraag. Over het algemeen is de vraag heel simpel. Wel persoon(ge)luk. Dus voor velen geen optie. Persoon(ge)luk genoeg om niet googlebaar te zijn. De simpele vraag is en gaat steeds luider luiden...hoe geef ik , al die lieve kindjes een volwaardige toekomst. Heeft u een idee of een oplossing misschien dan wel zeker. Ik heb ze wel. Wilt u iets veranderen. Iets geven in de vorm van liefde. Geld is niet alles , maakt wel veel kapot. Ik hou zo graag de mens heel. Geeft u de mens , uw kind oprecht toekomst perspectief. Laat u het kind , van en in u echt iets toekomen. Ben ik u inmiddels kwijt. Zeg ik teveel, is het niet luchtig genoeg. Ik zou mijn woorden hemels babyblauw richting u willen kleuren, liefst met roze franje randjes. Ik weet! Is de vraag te complex voor het simpel willen van een kind. Ik weet daar hebben we het weer. Ik wil de ernst de noodzaak graag zonnig verbloemen. Toekomst perspectief met behoud van ons zoveel mooi s. Ik vind dat dat alles waard is. Alles waard wat echt is. Zoals de liefde tussen ouder en kind. Zoiets mag niet verloren gaan. Voor niets dat nieuwgeboren wordt en alles zou moeten mogen zijn. 

Iedereen kent het wel, als je een kleine hebt moet je niet alleen vaak, maar ook veel boodschappen doen. Mijn man is de hele week werken en ik ben wat meer thuis dan hij. De boodschappen komen dus grotendeels op mij neer. Steeds ga ik met onze kleine man naar de supermarkt om boodschappen te doen, maar dat is niet altijd even makkelijk. Je neemt een winkelkarretje, zet de kleine erin en loopt je boodschappenlijstje af. Laatst moest ik echt veel boodschappen hebben, pampers, potjes, drinken, melk voor de kleine, groenten & fruit, diepvriesproducten en nog wel meer dan dat. Het paste niet eens allemaal in mijn winkelkar! Ik ben toen zelfs 2 keer moeten lopen. En dan nog te bedenken dat ik geluk had dat ik de auto had. Kan dat nou niet anders? Ja, dat kan!

Ik heb al tig diëten geprobeerd, tijd voor iets anders dus! Zo probeerde ik laatst de Etos maaltijdvervangers uit. Doordat ik 2 maaltijden per dag vervang, kan ik ’s avonds toch verantwoord met mijn gezin mee eten. Daarnaast zijn de Etos maaltijdvervangers erg handig om mee te nemen voor onderweg of naar kantoor. Afvallen wordt nu lekker én makkelijk!

'Hiep hiep hoera! De kleine is jarig! Wat zal ik toch eens gaan maken om te trakteren?' Las ik op een social media pagina. Ik dacht leuk ik lees even mee. Altijd handig om alvast ideetjes op te doen. Nou toen ik de reacties las pleurde ik zowat van mijn stoel. Er schreef iemand; Fruit is altijd goed, maar ja sommige kinderen zijn allergisch voor fruit.