Ambulance vervoer
Vervoerd zonder spoed, het vervolg van mij verlof
Na 2 uur hebben ze weer mijn ontsluiting gevoeld en ja hoor een ruime 2 cm. Ze willen dat ik blijf, want ze denken echt dat dit het begin kan zijn van de bevalling.
Na 2 uur hebben ze weer mijn ontsluiting gevoeld en ja hoor een ruime 2 cm. Ze willen dat ik blijf, want ze denken echt dat dit het begin kan zijn van de bevalling.
Tijdens mijn eerste zwangerschap ging alles van een leien dakje. Bij deze zwangerschap had ik het vooral tegen het einde aan zwaarder. Ik had last van bloedverlies. Zo ook weer in de week dat eigenlijk mijn verlof zou beginnen. Omdat het ze niet konden plaatsen waar het bloedverlies vandaan kwam moest ik toch in het ziekenhuis blijven. Uiteindelijk nam het weer af en mocht ik weer naar huis. Tenzij het bloeden weer zou starten. Dan moest ik terug komen.
De rest van de zwangerschap heb ik geprobeerd zoveel mogelijk te genieten van het wondertje in mijn buik. Ik weet maar al te goed dat het niet bij iedereen vanzelfsprekend is om überhaupt zwanger te raken. En zolang ze in mijn buik zat kreeg ze alles wat ze nodig had en was ze veilig.
Van te voren hebben ik en mijn partner altijd gezegd dat als wij zwanger zijn van een kindje met een ernstige beperking wij dit niet voort zouden zetten. Alle lof voor ouders die hier wel bewust voor kiezen, maar voor ons was dit niet weggelegd dachten wij..
Zoals ik in mijn vorige blog al zei, was ik van mening om nooit te kiezen voor een extra risico om je kindje kwijt te raken. Een vruchtwaterpunctie brengt natuurlijk een risico op een miskraam met zich mee.
In mijn vorige blog vertelde ik hoe de 20 weken echo gegaan was. We kregen een meisje! Dat was dan ook het enige leuke nieuws wat wij hebben overgehouden aan deze echo.
Normaal gesproken als je een 20-weken echo hebt ga je erheen met een open mind. Je kan je wondertje nog een keer extra zien en je kan zelfs te horen krijgen of het een jongen of meisje is!! Normaal gesproken ben je super excited als je voor een 20 weken echo het ziekenhuis binnenstapt. Normaal gesproken had ik dat ook, tot die ene keer...
Rond januari 2018 ben ik opnieuw zwanger geworden. We waren net bezig met klussen in ons nieuwe huis en zoals je kan verwachten was het dus niet helemaal gepland.
Als je voor het eerste zwanger bent is alles nog super speciaal en nieuw. In mijn familie hebben wij het geluk in een poep en een scheet zwanger te worden. Gelukkig heb ik dat geluk ook meerdere keren gehad. Waar ik ook geluk mee heb gehad is dat ik nooit echt zwangerschapskwaaltjes heb gehad. Mijn vriend had tijdens deze zwangerschap niks te klagen.. Little did we know bij de volgende zwangerschappen, maar dat vertel ik later.