3 jaar geleden
De naderende bevalling
Hoe we onze tijd uit hebben gezeten..
De rest van de zwangerschap heb ik geprobeerd zoveel mogelijk te genieten van het wondertje in mijn buik. Ik weet maar al te goed dat het niet bij iedereen vanzelfsprekend is om überhaupt zwanger te raken. En zolang ze in mijn buik zat kreeg ze alles wat ze nodig had en was ze veilig.
Wij zijn die tijd nog met zijn 3tjes op vakantie gegaan. Om nog even quality time te hebben, voordat we weer in de rollercoaster terecht zouden komen.
Hier hebben we intens van genoten. Ik merkte dat deze zwangerschap zwaarder was dan de eerste. Toen kon ik alles nog tot aan de bevalling. Bij Angel was ik voorzichtiger, want voor haar was het belangrijk zo lang mogelijk te kunnen blijven groeien. Hoe langer in de buik, hoe sterkte ze zou zijn.
Ik werd goed in de gaten gehouden in het AMC. Ik bleek veel vruchtwater te hebben. Dit komt vaak voor als een kindje een afwijking heeft. Dit zal dus waarschijnlijk door de hartafwijking komen. Tenminste daar gingen we vanuit.
Als je in zo een situatie terecht komt vertrouw je volledig op de artsen. Ons besluit hebben we genomen op basis van wat de artsen ons vertelde. Uiteraard mogen zij je niet adviseren, maar toch ging daar een hoop van af. Er was naar voren gekomen dat ons kindje echt alleen een hartafwijking had.
Als de bevalling zou beginnen moest ik bevallen in het AMC. Er was een grote kans dat zij geen plek zouden hebben en dan moesten wij uitwijken naar het vu. Ik zou een normale bevalling kunnen ‘uitvoeren’ alleen zal er naast de verloskamer een apart kamertje zijn waar Angel direct onderzocht kon worden. Daarnaast zal een heel team opgeroepen worden die kon ingrijpen mocht dat al nodig zijn. Angel zou even bij mij mogen liggen, maar al gauw meegenomen worden. Ze zou een infuus krijgen met daarin een middel die haar ductus open zou houden, waardoor zij kon blijven ademenen.
Normaal gesproken sluit een ductus vanzelf na de bevalling, omdat je hart dan het zuurstofarm en rijk bloed zelf gaat rondpompen. Omdat de longslagader bij Angel verkeerd was aangelegd en vernauwd was kon haar hart dit niet. Zij had daarom de open ductus nodig, zodat het zuurstof arm en rijk bloed zich kon blijven mengen. In ieder geval tot aan de operatie die 1-2 weken na de geboorte zal plaatsvinden.
Van dit medicijn zou ze prikkelbaar kunnen worden..
In mijn volgende blog meer over mijn verlof. Of nou ja, wat mijn verlof had moeten zijn..