Ik heb 3 kleine kindjes (3 jaar en 9 maanden, 2 jaar en 4 maanden en 6 maanden) en laten we voorop stellen dat we hier samen voor gekozen hebben. Voordat we aan kindjes begonnen wist ik al dat mijn man veel weg zou zijn voor zijn werk. Zijn ritme is wel iet verandert, maar toch. Meestal is hij 4 weken van huis en dan 2 weekjes thuis. De laatste tijd soms zelfs korter, omdat het nu druk is en hij moet werken. 

Wat was ik blij dat ik na ruim 20 weken geen bloed meer verloor. Wat gaf dat een heerlijk gevoel. Het enige waar ik tegen op zag was het slikken van de pil. Maar het is niet anders. Dit is voor een periode van 6 maanden en daarna zijn we er (als het goed is) weer van af. 

Ons meisje is deze week al 19 weken bij ons en ik denk dat ik van die 19 weken ongeveer 17 weken bloed heb verloren. De eerste 14 weken heb ik non-stop bloed verloren. Daarna had ik eindelijk twee weken rust. Vervolgens kreeg ik mijn eerste menstruatie en toen weer een weekje rust. Daarna begon de ellende weer en ik word er echt gek en onzeker van!

Sinds de bevalling van mijn derde kind zit ik mezelf in de weg. Ik wist niet waar ik het zoeken moest en wist ook niet waar dit vandaan kwam. Dit gevoel herken ik niet van mijn eerder bevallingen. Het heeft even geduurd voordat ik aan de bel heb getrokken, maar hulp is onderweg. En wat vind ik dat moeilijk. Toegeven dat het niet gaat volgens het plaatje wat men van je verwacht. 

Inmiddels ben ik in mijn 4de week van mijn fitjourney en gelukkig gaan de kilo's de goede kant op, naar beneden!Dit is voor mij niet de eerste keer dat ik de strijd met de kilo's aan ga, maar een aantal zaken komen toch wel elke keer weer terug!

Wat is er aan de hand? 12 weken na mijn bevalling verlies ik nog bloed. Veel, nee dat  niet. Prettig, absoluut niet. Ik word er onzeker van en als je gaat googlen word je alleen maar bang. 

Velen van jullie zullen zich hier wel in herkennen (of misschien ook wel niet, Lucky you!), de eeuwige strijd tegen de kilo's. Voor mijn derde zwangerschap zat ik goed in mijn vel, sportte ik veel en was ik relatief gezien "slank". Nu 3 maanden na mijn derde zwangerschap begin ik weer met sporten, zit ik absoluut niet lekker in mijn vel en ben ik alles behalve slank. Wat ik wel ben: IK BEN HET BEU. Ik wil me weer lekker in mijn vel voelen, ik wil weer een goede conditie hebben en ik wil toch ook weer slanker zijn. Nu is slank een begrip dat voor iedereen anders te interpreteren valt. Ik val niet onder de categorie model slank, sixpack slank, maar in mijn ogen een normaal figuur voor een moeder van 3 kindjes.