Ik ben soms zo ontzettend moe!

Ik heb 3 kleine kindjes (3 jaar en 9 maanden, 2 jaar en 4 maanden en 6 maanden) en laten we voorop stellen dat we hier samen voor gekozen hebben. Voordat we aan kindjes begonnen wist ik al dat mijn man veel weg zou zijn voor zijn werk. Zijn ritme is wel iet verandert, maar toch. Meestal is hij 4 weken van huis en dan 2 weekjes thuis. De laatste tijd soms zelfs korter, omdat het nu druk is en hij moet werken. 

Ook al hebben we voor deze situatie gekozen, houdt dat niet in dat je af en toe niet moe kan zijn. De zorg van de kindjes voornamelijk bij mij terecht. Zowel overdag als de nacht. Er is niemand die ik even kan aantikken als een van de kindjes akker wordt en zeggen ga jij nu maar. Ik ben altijd degene die eruit gaat en moet. Nu is dit ook wel zo als mijn man thuis is, maar op een of andere manier is dit veel vermoeiender als ik alleen ben. 

Mijn kindjes slapen over het algemeen goed, alleen de middelste heeft er nu een handje van om om half 6 wakker te worden. Als ik geluk heb wil hij dan nog even bij mij slapen. Ik kan ook pech hebben en dan is niks goed voor meneer. Hij slaapt dan even, wil dan tv kijken, wil dan eten en ga zo maar door. Half 6 vind ik gewoon echt te vroeg, zeker als dit meerdere dagen achter elkaar voorkomt. Ik merk dat ik dan steeds meer moeite heb om mijn ogen open te doen en dat ik meer een soort van zombie ben. Mijn zorg is voornamelijk dat meneer op dit tijdstip geen driftbui krijgt en de rest van het huishouden wakker maakt, want dan zit ik met 3 kindjes wakker. Zodra hij echt teveel herrie maakt sleep ik mezelf uit bed en ga ik met hem naar beneden en beginnen we de dag gewoon extra vroeg. 

Misschien denk je wel wat zeur je nou? Ga lekker op tijd naar bed of doe een middagdutje. Ik zou wel willen. Maar het huishouden gaat ook door en ik heb dit het liefst klaar voor het einde van de dag! Misschien maak ik het mezelf ook wel te moeilijk, maar het is toch niet gek dat ik soms gewoon te moe ben! Herkennen meer moeders dit?