Alweer bijna 4 maanden geleden werdt ons hart gevuld met Lara, ons Laartje💗 wat gaat de tijd toch hard en heb ik zelf nog weinig tijd gehad om stil te staan bij de bevalling. Daar waar ik bij Lowen na een lange bevalling uiteindelijk een keizersnede nodig had, mocht ik bij Lara kiezen wat ik wilde. In één van de vorige post beschreef ik al hoe de aanloop was naar de bevalling en waarom ik voor een geplande keizersnede koos.

5.30 Lara ligt nog naast me van de nachtvoeding en is onrustig aan het worden. Ik aai haar over haar bolletje en geef haar haar speentje. 5.50 ik hoor geluidjes in jouw kamertje. 6 uur sta je in onze kamer wakker en wilt mama. Ik vraag aan papa om op Lara te letten en ga met jou naar je kamer. Je verluisterd iets over monsters en we gaan samen in jou bed liggen. Je slaat je armen om me heen en zegt "ik hou van je". "Ik ook van jou lieverd" zeg ik "ga maar slapen". 6.20 het is duidelijk dat slapen niet meer lukt. Samen met papa ga je naar beneden. 6.30 Lara is wakker. Ik pak haar op om te verschonen. Ze lacht naar me. "Goede morgen lieverd". Ik leg haar weer op het grote bed om te voeden en alsof ze weet rolt ze al meteen naar mij toe. Voedend vallen we samen in slaap voor even want ik moet zo douchen zodat papa naar werk kan. 7.10 ik hoor je beneden roepen om ma verdrietig. Ik sniek het bed uit (Lara ligt veilig in het midden weg van kussens en dekens en de camera zet ik erbij) en kom beneden met jou onder deken op de bank liggen zodat papa eerst kan douchen. Je knuffelt me en zegt weer " ik hou van je". 7.30 kruip ik snel onder de douche en kom beneden. Lara slaapt nog dus starten we de dag samen eventjes 1 op 1 tijd tot ook je zusje weer wakker is om 8.30. Goeiemorgen lieverds, Ik hou van jullie, van jullie alle twee🤎

De tijd die vliegt en soms heel soms gaat hij niet snel genoeg. Sinds jullie er zijn tikt de tijd anders dan hiervoor.

Ik weet nog goed dat ik zwanger was van Lowen en riep: "nou ik heb nog nergens last van". Het was natuurlijk de goden verzoeken en nog geen week later begon het spugen. Al snel hield ik niks meer binnen en was een bezoekje aan de huisarts nodig. Ik had uitdrogingsverschijnselen en er werdt getwijfeld of ik niet opgenomen moest worden voor een infuus. Ik mocht met medicatie naar huis maar als het zou verslechteren moest ik meteen aan de bel trekken. Na 2 dagen begon de medicatie gelukkig te werken en kon ik weer iets binnen houden op een dag. Het was niet veel en kon echt alleen maar kleine beetjes eten steeds, want anders kwam het er zo weer uit. Ik spuugde nog steeds maar vele malen minder dan ik daarvoor deed. Dit duurde voort tot zeker 16 weken en pas bij 20 weken begon ik me weer mens te voelen. Ik was 8 kilo afgevallen in de eerste weken en pas in ~week 24 weer op start gewicht. Ik grap weleen dat zwanger zijn het beste dieet is dat ik ooit gevolgd heb alleen niet zo motiverend aangezien je buik nog wel blijft groeien🤣.

Het begint eindelijk lekker weer te worden en met de versoepelingen kunnen we langzaam aan weer lekker op pad met het gezin, eindelijk! En dus waren wij vorige week lekker een lang weekend erop uit. Toen ik zelf klein was ging ik 1 a 2 keer per maand een dagje erop uit met mijn vader: dierentuin, musea of een kinderboerderij. Ik mocht zelf het uitje kiezen binnen een budget en afstand van huis. Het was elke keer weer een speurtocht voor mij om het leukste uitje te vinden. Daarom vind ik het zelf ook echt erg leuk om dit met Lowen te doen. In deze blog vertel ik welke uitjes we zelf leuk vinden nu met Lowen en welke uitjes ik zelf leuk vond als kind om voor andere inspiratie uit op te doen. Ook geef ik wat tips voor welke spullen wij mee nemen als we een weekend weg gaan. Iets wat ik zelf de eerste keer best lastig vond.

Onlangs had ik in mijn stories op instagram (@anniesmomstories) een poll geplaatst met de vraag hoe bepaalde factoren bijdroegen en het gevoel (weer) klaar te zijn voor een kindje. Zoals jullie misschien al beetje aanvoelde is dit onderwerp iets wat de laatste tijd steeds vaker door mijn hoofd gaat. Lowen is 14 maanden en wij zijn aardig geland als ouders. Het begint langzaam aan een beetje te kriebelen. En als ik door oude foto's scroll zoals deze krijg ik spontaan klapperende eierstokken. Maarja wanneer ben je daar nou echt klaar voor zo'n 2e spruit? Ik dacht altijd dat de stap van 0 naar 1 lastiger zou zijn dan van 1 naar 2. Je leven is dan toch veel meer ingericht op kinderen.Toch merk ik dat dat best tegenvalt, en valt er nog over een hoop factoren na te denken.

Ik schreef al eerder hierover een blog toen Lowen 8 maanden was. Ondertussen geef ik Lowen al 13 maandjes borstvoeding, en deel die kennis graag hier met andere mama's. Ik zie steeds vaker andere moeders die langer dan een jaar voeden. Echter, zie ik ook nog steeds moeders die eerder stoppen dan ze zelfde wilde door te weinig of slechte begeleiding en dat vind ik echt zo zonde. Daarom hoop ik met deze blog toch mama's te inspireren!

Vandaag is Lowen alweer 1 jaar. Wat is het toch voorbij gevlogen en wat groeit en ontwikkelen ze toch snel. De bevalling lijkt nog veel korter geleden, maar het is toch echt al een jaar geleden. Misschien komt dat ook wel omdat ik nog altijd last heb van mijn litteken. Als ik die foto's zie van kleine Lowen krijg ik een klein beetje heimwee naar die tijd, maar ik geniet enorm van het mannetje dat hij nu is. Moet zeggen dat ik best emotioneel ben vandaag, ben zoiezo een stuk sentimenteler sinds Lowen. Ik heb zoveel geleerd van hem het afgelopen jaar, als mens enorm gegroeid, ik ben geduldiger dan ooit te voren en houden van heeft weer een hele nieuwe dimensie gekregen. Ook kan ik nu zeggen dat ik al een jaar lang borstvoeding geef en wat gaat dat goed zeg! Had dat van te voren nooit zo gedacht maar toch tik ik vandaag deze mijlpaal aan en zien we wel wanneer het genoeg is voor Lowen en/of mij. 

We roepen altijd als het maar gezond is, maar wat als na geboorte dat inene niet meteen duidelijk is?