Twee jaar geleden is er een kat van de buren op de rand van het zwembad gesprongen en toen bleek het zwembadje lek te zijn. Balen natuurlijk, want hij was net nieuw. Er bleek een gaatje bij de naad van het zwembad te zitten. Mijn man stond op het punt om het badje weg te gooien. Maar ik bedacht iets wat ik eerst wilde uitproberen. 

2016 was een jaar vol mooie momenten zoals onze oudste die naar "de grote school" mocht en onze jongste leerde lopen. Maar er waren ook hele verdrietige momenten zoals het verlies van een heel jong familielid. 

Nog enkele weken en dan word ze 4 jaar. Onze dochter zit dan bijna een jaar op de speciale vroeg behandeling voor kindjes met tos (taalontwikkelingsstoornis). Maar nu word het tijd voor de basisschool. In mijn vorige bericht had ik geschreven dat ik als doel had gesteld om haar met een soort van rugzakje naar gewone basisschool te laten gaan. Ik heb mijn doel moeten bijstellen het afgelopen jaar. Op dit moment is ze nog niet goed genoeg vooruit gegaan en start ze na de herfstvakantie op speciale school (cluster 2) voor dove en kindjes met spraakachterstand. Ze was wel een hele erge twijfelgeval omdat ze heel sociaal is, maar uiteindelijk heb ik gekozen voor een speciale school en de toelaatcommissie stond achter mij. qua spraak is ze heel goed vooruit gegaan. Van enkele woorden naar kleine zinnen, maar soms is ze nog steeds niet goed verstaanbaar of gaat ze over in brabbeltaal met bijvoorbeeld ruzies. Ze ziet het helemaal zitten om naar de ''grote school'' te gaan. Ik vind het wel heel erg spannend, voor eerst naar de basisschool en ook nog is met de taxi. Woensdag gaan we kennismaken in de klas en met de juffrouw. Hopelijk heeft ze dan nog steeds zoveel zin in om naar haar nieuwe school te gaan. Ik hoop dat ze in groep drie zo goed bij is met haar achterstand dat ze over mag stappen naar een gewone basisschool eventueel met hulp van de logopedisten.

Vandaag ben ik van plan om met de kids en een vriendin om eerst te gaan naar de kinderboerderij te gaan en daarna te gaan picknicken. Het vraagt wel een goede voorbereiding om er iets speciaals van te maken. 

Eindelijk begint het nu echt lente te worden. In 1 woord: Heerlijk! Het doet mij goed dit lente weer. Ik krijg weer zin om dingen te ondernemen, s'avonds en extra rondje te gaan lopen of te fietsen. Even naar het hertenkamp of naar de kinderboerderij om alle kleine diertjes te bewonderen. s'ochtends vroeg wakker worden met fluitende vogeltjes. Al die planten die nu weer opbloeien en al die kleurtjes. Ik geniet hier heel erg van, ik leef ook weer wat meer op. Ik voel mij een stuk beter dan wanneer het winter is (koud en nat).

Soms loopt mijn hoofd over van de ideeën met wat ik wil gaan doen met de kids of wat ik wil gaan maken. Zo ben ik van plan om van de zomer een keer te gaan picknicken met de kids. Lekker de natuur in en dan op een kleedje van onze zelfgemaakte hapjes smullen. Ik wil ook nog steeds een keer van onze tuin een verkeerstuin maken met stoplicht en zebrapad. Maar ik denk dat ik dat idee nog een jaartje uitstel, dan begrijpt ons zoontje het ook en kan hij ook mee racen. Zo heb ik nog veel meer ideeën om buiten te gaan ondernemen.

Een jaar geleden is het balletje gaan rollen. Het consultatiebureau vond dat ons dochtertje met twee jaar en drie maanden erg weinig kon zeggen voor d'r leeftijd. Omdat ze nog maar net begonnen was op de peuterspeelzaal wilde ze nog even wachten met het observeren. Op de peuterspeelzaal komt regelmatig iemand die gespecialiseerd is in kinderen met een spraakachterstand. Na enkele keren geobserveerd te zijn in een paar maanden tijd kwam er uit dat onze dochter te weinig vooruit was gegaan en het echt niet kon want ze wilde heel graag praten. 

De afgelopen 5 blogs heb ik verteld hoe ik te werk ging aan een super cadeau voor mijn dochters derde verjaardag. Ik heb een oud barbiehuis gestript en gepimpt tot een droomhuis. Nou jah dat was de bedoeling. Het resultaat? Dat zal ik je zo vertellen na een klein stukje over het uitpakken van haar cadeau. 

Goed nieuws! Met mijn vorige blog zat ik er een beetje door heen. Ik wist even niet hoe ik op tijd het huis kon af krijgen. Van het weekend heeft mijn man een dag hard gewerkt aan het barbiehuis en nu gaat het toch echt opschieten. De bodem is er in gemaakt net als alle vloeren. Het bad zit er in en is betegeld. Alle deuren zijn er uitgehaald om in te korten omdat de vloeren een stukje hoger werden door het laminaat. Ik moet hiervoor dus nieuwe scharniertjes bestellen zodat ze er weer in kunnen. Volgend weekend gaat onze dochter bij haar tante spelen zodat we de buitenkant kunnen verven. Aankomende week ga ik verder met behangen. Volgende blog hoop ik het eind resultaat te kunnen showen.