Net voor de zomervakantie werd onze jongste meid 2. Een hele leeftijd want vanaf 2 jaar mag ze hier naar de speelzaal. We kregen een oproep voor de intake.Ik was benieuwd hoe onze meid zou reageren op al die kindjes maar ze vond het geweldig. Ze ging meteen op onderzoek en voor ik het wist was ze in de poppenwagen geklommen, riep me om haar te helpen en ik zat nog maar net of ze zat er alweer in. Toen hielp een juf haar en dat vond ze geen probleem. Maar na de vakantie zou ze pas echt gaan want 2 keer speelzaal en dan 6 weken niet dat werkt niet fijn.

En zo liepen we de eerste woensdag na de vakantie samen naar de speelzaal. Haar grote zus ging mee want de speelzaal zit bij de school in. Het afscheid verliep soepel en toen ik haar weer ophaalde was ze erg blij om mij te zien. Het was goed gegaan zei de juf. vrolijk gingen we naar huis.

Vrijdag mocht ze weer maar het ging zo anders, huilen toen ik weg ging. Bij het ophalen zei de leidster dat het goed was gegaan, dat ze al veel korter had gehuild dan woensdag want toen huilde ze tot 11 uur en nu maar tot 10 uur. Slik. dat versta ik niet onder dat het goed is gegaan.
De dagen die volgden hoorde ik niet anders dan peelzaal leuk uit mijn dochters mond komen. Tot het weer woensdag was. Nee peelzaal leuk! riep ze. Nog voor we bij de deur van de speelzaal stonden was het mama kuffel (waarmee ze bedoelde mama hou me vast en laat me niet los, laat me hier niet achter)
Dus besloot ik om het afscheid vooral kort te houden, ik legde uti dat ik weg zou gaan en dat zij zou gaan spelen, fruit eten, nog meer spelen en dan komt mama weer.

En zo kwam er ineens een ochtend dat ze niet meer huilde (na 3 weken) En vrijdag was het toppunt. We waren een puzzel aan het maken en ineens zei ze, mama weg. Dus kus en knuffel en weg was ik.

Ze vind het ontzettend leuk op de speelzaal en heeft er al een vriendje gemaakt. Haar taalgebruik heeft een groeispurt gemaakt. Ik hoef niet meer te zeggen dat ze iets moet vragen als mag ik een broodje ipv brood roepen. Nee ze zegt nu zelf mag ik bood of mag ik meer.
Tijdens het winkelen roept ze bij iedere kassa dag vouw.
Ik merk dat haar totale ontwikkeling eigenlijk een groeispurt heeft doorstaan de laatste maand. Zo leuk om te zien.

Het is gedaan met rustig verschonen.
Met 6 maand deed ze zelf haar billen de lucht in zodat ik er een schone luier onder kon schuiven. Met 18 maand was het wild met de benen spartelen als ik een sok aan wou trekken of een broek, alleen maar omdat ze haar grote zus dat een keer had zien doen. Verder was er nooit een probleem met verschonen.

Vandaag was het voor velen zover. De vaccinatie voor 9 jarigen.
Ook wel bekend als de 9 prik of de cola en sinas prik.

Een lastig iets dyslexie want ik heb het zelf.

Dat is blijkbaar iets wat ik moet doen. Onze middelste sprak nog voor ze 2 was in volzinnen van 8 woorden die grammaticaal ook behoorlijk goed klopten zoals: papa kan je me helpen ik zit vast. Daarom dacht ik ook dat onze jongste toch wel traag was met praten. Niet dat ik me zorgen maakte, ze ontwikkeld zich toch wel en natuurlijk hoeft dat niet zo snel te zijn als haar oudere zus. Het komt wanneer het komt.

Onze kleine meid is 11 maanden en eindelijk 8 kilo. Het gewicht waar we al maanden op wachten want haar medicatie zou omhoog gaan bij 8 kilo. Eind april werd besloten dat ze half mei opgenomen zou worden om de medicatie te verhogen. Dan zou ze wel 8 kilo zijn. Maar nee dus.

Dat was even flink schrikken, zeg maar een dejavu momentje van toen onze meid op de IC belandde. Om 21 uur was er nog niets aan de hand. Ze lag lekker te slapen en sliep na het geven van medicatie ook meteen weer verder. Rond 22 hoorde ik haar hoesten en dacht nog, jee dat klinkt niet echt lekker. Ik ging alles klaarzetten voor de verschoning, de zalfjes die we op haar hals moesten smeren omdat ze daar een infectie had en een flesje.

En daar zit je dan, de twijfel slaat toe. Moet ik haar wel zoveel fruit hap en groente hap geven? Kan ik niet beter minder geven zodat ze toch genoeg uit de fles drinkt en dus zal aankomen.