Ja tegenwoordig is het zoveel anders dan toen ik op de basisschool zat. Ik weet nog in klas 4(groep 6) kregen we breuken. Ik had als uitkomst 1 helle en 2/3 opgeschreven(zoiets in ieder geval) en mij werd gezegd dat het fout was. Ik heb die som 10 keer gemaakt en kwam 10 keer op hetzelfde antwoord uit. Ik was helemaal gefrustreerd want waar zit die fout dan. Uiteindelijk werd me verteld dat het een schrijffout was, het moest 1 hele en 2/3 zijn. Ooh wat voelde ik me toen rot, vond het ook gemeen omdat het een reken les was en niet een taal les. En dat hij minimaal had mogen zeggen dat ik nog een keer naar het woord helle moest kijken. Maar hij stuurde me gewoon iedere keer opnieuw weg met als enig commentaar dat het fout was. Maar ik voel me nu wel rot ten opzichte van de oudste 2. Ik had meer moeten uitzoeken. minder van school moeten aannemen. Vooral bij de middelste omdat de achteruitgang zo duidelijk was. Maar ja het was ook een heavy jaar vorig schooljaar in de thuissituatie met al die zorgen om de jongste. Aan de andere kant baal ik vooral van school dat ze nooit hebben gekeken. Zie dat toch als onderdeel van hun taak dat ze kijken waarom iemand zo snel achteruit gaat met taal. Nu zullen we zien hoe goed de nieuwe scholen zijn. Als ze zo goed zijn als ik denk dan nemen ze het nu wel super serieus omdat ik ga aankruisen wat ik allemaal herken bij de meiden.

Wat ontzettend fijn te lezen dat de oudste hetzelfde leesniveau heeft gehaald als haar klasgenootjes. Dat is bij onze oudste nooit gelukt. Al had ze een super cito score, (hoogste van de klas) Ik hoop dat de middelste ook met de juiste begeleiding het leesniveau omhoog weet te brengen En wat goed dat de jongste ook zo goed vooruitgaat. Geeft me echt hoop. Ok de huisarts kan dus ook uitkomst bieden. Nou eerst maar in gesprek met de basisschool en met de mentor van de oudste en kijken wat zij zeggen. In ieder geval bedankt voor je reacties.

Dat klopt school steld een rapport op en ook de ouders vullen een vragen formulier in. Dat wordt opgestuurd en van daaruit wordt gekeken of het zin heeft om te testen. Bij ons zijn beide kids in groep 5 getoetst. Ze hebben er beide heel veel baat bij gehad. De tijden voor toetsen zijn langer. nu de oudste op het middelbaar onderwijs zit is dat wel heel belangrijk. De oudste heeft uit eindelijk de basisschool verlaten op het zelfde lees niveau als haar klasgenootjes. Bij de jongste merken we nu ook al verschil. aan het begin van dit jaar is bij hem pas het intensieve programma begonnen. Hij zit nu in groep 6. Aan het begin van dit schooljaar heeft hij de cito taal toets van eind groep 4 gemaakt. Met de hakken over de sloot haalde hij dat. Afgelopen maand heeft hij weer die toets gemaakt en hij had nu een bijna geen fouten gemaakt. Hij heeft dus een grote sprong gemaakt. Het voordeel van testen is dat je er achterkomt welke vorm van dyslexie het kind heeft. bij de jongste is de vorm zwaarder dan bij de oudste, maar op het gebied van reken heeft hij er geen problemen mee en loopt hij eerder voor. Mocht school echt niet mee werken en is jou vermoeden te sterk om het te laten gaan, kun je het ook nog via de huisarts spelen. Deze kan je doorverwijzen voor een test

Ik denk dat als het zo is het tegenwoordig beter is geregeld om mee te kunnen draaien dan vroeger. Hopelijk dat ze gewoon beiden een volledige en goede test gaan krijgen en dat daar een duidelijk antwoord uitkomt.