Het is 01:19 en Roy belt de verloskundige of ze er al bijna is. Ze is er met 6 minuten zegt ze. Ik vraag Roy ook de kraamverzorgster te bellen. Want ik voel aan alles dat het niet lang meer gaat duren. Precies 6 minuten later de verloskundige voor de deur. Ik ben blij om te zien dat de verloskundige die mij zoveel gezien heeft deze zwangerschap, nu dienst heeft. Goed, het is mijn eerste thuisbevalling en we hebben ons een beetje verkeken op de spullen die beneden hadden moeten liggen. Dus Roy wordt een aantal keer naar boven gestuurd om nog wat dingen te pakken. Wanneer er vlak voor de controle opnieuw wordt gevraagd of hij naar boven wil schreeuw ik hard en resoluut ‘NEE!’. Hij moet gaan zitten en niet meer weg gaan. De baby komt bijna. Ik voel het. Om 01:44 wordt er een CT gedaan. Alles is goed. Ik vraag of we mijn vliezen nog moeten breken en of mijn ontsluiting moet worden gecontroleerd. Maar nog geen minuut later voel ik persdrang. Mijn weeën komen nog steeds om de 4 minuten maar zijn zó sterk dat ik niet meer weet waar ik het zoeken moet en begin de volgende wee mee te persen. Ik voel me krachtig. De verloskundige is gaan zitten en zegt me dat ik mijn lichaam moet volgen. Ontsluiting controleren hoeft niet. Ik weet wat ik moet doen. Er wordt op de deur geklopt en de fotografe wil hem openen. De kraamverzorgster is er. Ik roep haar terug: “Nee! Je gaat het missen” Zeg ik terwijl ik midden in een perswee zit. Ik begin te lachen en Roy kijkt me aan alsof ik bezeten ben als ik zeg dat het hoofdje geboren is en heel rustig en gecontroleerd laat ik Liam geboren worden. Hij is er. 💙 Ik voel dat de navelstreng om zijn nek zit en draai hem met een zwiep los. Wauw, wat ging dit snel, maar precies zoals ik wilde. We genieten nog wat na in bad waarop we ons gouden uur boven in bed doen. Ik ga douchen en besluit Zoë wakker te maken. Ze zet grote ogen op zodra ze ziet dat mijn buik ‘weg’ is. Ik knip in haar bijzijn eindelijk de navelstreng door. Ik vind het een heel emotioneel moment . De fysieke verbinding is weg.

Op het moment dat ik begin te kolven om 21:00 voel ik mijn baarmoeder direct in een kramp schieten. Mooi! Het doet dus iets. Het valt me op dat ik direct om de 5 minuten een wee heb. Ik heb al vrij snel aardig wat gekolfd dus ik stop ermee. Rond een uur of 10 merk ik dat de weeën wat afnemen en pak ik toch de kolf weer. Ze komen direct weer terug met wat meer kracht erachter. Ik kijk het een uurtje aan en besluit de verloskundige te bellen. De weeën zijn krachtiger dan een paar dagen terug dus ik wil graag dat er iemand komt om te checken of ik al wat meer ontsluiting heb. Als ik de verloskundige aan de telefoon heb hoor ik dat iedereen bezet is. Ook bij het andere team is er niemand beschikbaar. Maar omdat ik ook tijdens het bellen een wee moet weg puffen besluiten ze om iemand wakker te bellen en langs te sturen. Rond 23:30 staat er een bekende verloskundige voor mijn deur. Ze doet mijn controles. Dit keer laat mijn bloeddruk niet zien dat mijn lijf aan het bevallen is en de ontsluiting is nog steeds 3 centimeter. Ze geeft me het advies om naar bed te gaan en te gaan slapen. Ik kleed me om en ga op bed liggen. Maar bij de eerste de beste wee schiet ik omhoog. F*ck, dit doet echt pijn. Nee, ik wil niet liggen. Ik heb verlichting nodig voor de pijn. Ik vertel Roy dat hij moet proberen te gaan slapen en ik spring onder de douche. Het is ondertussen iets na 00:00. Ik roep Roy vanuit de badkamer. “Wil je alsjeblieft het bad gaan vullen?” Ik ben écht aan het bevallen. Ik bel mijn fotografe of ze zo snel mogelijk wil komen. En ik spreek met de verloskundige af dat ze over een uurtje langs komt. Dan is het 01:15 en ze denkt dat net lukt. Vervolgens bel ik de kraamverzorgster dat ik haar bel als de verloskundige denk dat het door gaat zetten. Het bad beneden heeft al een laagje water en ik ga er vast in zitten. De fotografe is er om 1:10. Ik durf me nu over te geven aan de intense weeën. Ik herken ze van de bevalling van Jay. Ze komen welliswaar om de 4-5 minuten maar ze zijn zo krachtig dat ik mijn nek voel verzwakken alsof ik flauw ga vallen. Dit gaat wel heel snel. Komt iedereen nog wel op tijd? 

12 juni, mijn uitgerekende datum. Ik was gesloopt van de nacht vol weeën maar helaas waren ze niet echt terug gekomen. Ja, af en toe kwam er 1 opzetten maar er gebeurde niets spannends. Ik belde de verloskundige met de vraag of strippen misschien een idee was. Helaas zaten ze met een personeelstekort. Het team waar ik bij zat had 3 dames die aan het rommelen waren. Om mij ook aan dat rijtje toe te voegen zou niet handig zijn. Ik sprak uit naar de verloskundige dat ik in het begreep maar het mij wel een echt een vervelend gevoel gaf dat ik niet geholpen kon worden doordat er geen verloskundige beschikbaar was. Ze begreep mijn kant ook enorm en zou mij in de avond even terug bellen. Misschien waren er dan mogelijkheden. En zo geschiedde! Om 19:00 stond ze met de stagiaire voor mijn deur, die mij zou strippen. Ik voelde er niks van dus waarschijnlijk ging het niets uithalen maar ze gaf wel aan dat ik er sinds de nacht toch 1 cm ontsluiting bij had gekregen. 3 cm dus al in totaal! Helaas gebeurde er in de nacht ook niks dus toen ik de volgende ochtend, 13 juni, wakker werd besloot ik maar naar de kapper te gaan. Als ik dan toch in de komende dagen ging bevallen, dan zat m’n haar in ieder geval goed. ;)  Ik zal niet ontkennen dat de meiden in de salon iets wat zenuwachtig waren dat ik daar zat met zo nu en dan een flinke harde buik.  Little did I know dat ik die nacht, nadat ik wat gekolfd had, zou gaan bevallen. 

Het is 11 juni 2023 en na een heerlijke dag vol zon besluit ik in de avond nog wat colostrum op te vangen. Fijn om een voorraad aan te leggen voor de baby. Ik ben ondertussen 39+6 weken zwanger en de bruiloft die ik nog zo hoopte te halen is gisteren geweest. Ik ben klaar om te bevallen dus misschien geeft het kolven een laatste zetje. Vrij snel na het kolven begin ik harde buiken te krijgen en de harde buiken zetten door naar weeën. Die typische eerste weeën die vervelend zijn maar je kunt ze prima opvangen. Toch besluit ik na een paar uur de verloskundige te bellen. Ze zetten niet echt door maar slapen doe ik er ook niet van. Rond 03:30, op mijn uitgerekende datum, is ze bij ons en stelt ze vast dat adhv mijn weeën, 2 cm ontsluiting en mijn hartslag, dat ik aan het bevallen ben. Ze gaf als kanttekening wel dat gezien mijn baarmoedermond niet volledig verweekt is, het echt nog 2 kanten op kan gaan. De weeën blijven komen in haar aanwezigheid maar worden niet krachtiger. Ja, mij lichaam zit in de bevalmodus maar het kan ook nog stoppen. De verloskundige en ik spreken af dat ze rond 6 uur terug komt en als het snel gaat moet ik haar bellen. Ze loopt de deur uit en Roy zet het bevalbad op. Het geluid van de pomp maakt enorm veel lawaai en ik besluit naar boven te gaan. Ik ga op bed liggen en na 15 minuten besef ik mij iets…. Waar zijn mijn weeën gebleven? Ze zijn weg. Foetsie! Ik bel de verloskundige en ze legt me uit dat dit echt heel normaal is. De baby is er nog niet klaar voor. 🙅🏼‍♀️

Mei-2018: “Bye hunny, have fun in nursery!” Het is mijn eerste werkdag sinds bijna een jaar. Ik heb vanaf juni 2017 verlof gehad. In augustus werd ons eerste kindje geboren. Een dochter: Zoë. Ik vond het heerlijk om zo lang met haar thuis te zijn. En toen ze 9 maanden oud was bracht ik haar zonder tegenzin naar de opvang. Ik had zin om weer aan het werk te gaan. Ik heb er geen traan om gelaten dat ze naar de opvang ging.

Een poosje geleden vroeg ik jullie om luier tips op mijn Instagram. Ik ben er nogal een leek in namelijk. Zoë is geboren in Engeland en we kochten daar de goedkoopste luiers van de Aldi. Alles zat goed om haar billen. Luiers zijn in Engeland sowieso goedkoper dus nu we in Nederland voor een newborn luiers moesten kopen schrokken we wel even van de prijzen. Je wil dat luiers goed zitten maar ze moeten geen rib kosten. Toen ik een paar maanden geleden hoorde dat Etos met een luierabbonement kwam, die echt heel goed geprijsd is, was ik direct om. Toen ik jullie ook om tips vroeg zeiden vele van jullie al dat de luiers van de Etos écht heel fijn zijn. En na ruim 2 maanden testen kan ik niet anders zeggen dan dat ik het met jullie eens ben! Ik moet eerlijk toegeven dat het niet direct een match was. Ik begreep maar niet waarom Jay bleef lekken. Maar blijkbaar is dat het verschil tussen een jongen en een meisje. 🤭 Ik had gewoon een maatje groter nodig. Dus via de website van Etos heb ik heel gemakkelijk het abbonement aangepast naar een maat groter. En weetje, nu verbruik ik veel minder luiers. Ik heb er zelfs voor gekozen om even een maand mijn abbonement op pauze te zetten want ik heb er nog heel veel! Dit vind ik echt een pluspunt. Nooit misgrijpen maar ook even kunnen pauzeren als je nog genoeg in huis hebt. Misschien dat ik de frequentie van de (gratis) bezorging ook nog wel aanpas. Nu komt de postbode iedere maand met een grote doos vol luiers en billendoekjes maar dit kan ook nog veranderd worden naar eens in de 5 of 6 weken. Aanrader dus! Ben jij bekend met het luierabbonement van Etos?

Het is 12 september en ik zit aan tafel bij mijn schoonzusje. Ze is vandaag jarig en we plagen haar dat ik misschien wel beval op haar verjaardag. We lachen hard maar ik ben ondertussen 39 weken en 4 dagen zwanger en al 3 keer gestript. Het zou best eens kunnen gebeuren vandaag. Mijn lijf is op en daarom ben ik dus al meermaals gestript. Een bevalling komt er niet van maar ondertussen is mijn baarmoedermond verweekt en heb ik 3 centimeter ontsluiting. De afgelopen weken zijn slopend geweest want het rommelde enorm. Voorweeën die de hele nacht aanhielden. Gék werd ik er van. En nu is het dus 12 september, Zoë is logeren bij opa en oma en Roy en ik kijken elkaar aan. "Zullen we mijn zus even in de maling nemen?" zegt hij. Ik wikkel een baby born van Zoë in doeken en we videobellen haar.... Binnen een paar seconde neemt ze op en we zien haar verschrikte gezicht: "Is er een..." GRAPJE. Ze slaagt een zucht van opluchting. "Gelukkig, ik hoef mijn verjaardag niet te delen."

Ongeveer de helft van de vrouwen die groep B streptokokken bij zich dragen, geeft ze tijdens de bevalling door aan hun kind. Als één op de vijf zwangere vrouwen draagster is (20%), zal dus 10% van alle pasgeboren baby’s met GBS worden besmet. Die baby’s worden niet allemaal ziek: de bacteriën zitten meestal alleen op de huid of slijmvliezen van het kind, en daar wordt hij niet ziek van.

Happy birthday to Zoë!