Group B strep.

Ongeveer de helft van de vrouwen die groep B streptokokken bij zich dragen, geeft ze tijdens de bevalling door aan hun kind. Als één op de vijf zwangere vrouwen draagster is (20%), zal dus 10% van alle pasgeboren baby’s met GBS worden besmet. Die baby’s worden niet allemaal ziek: de bacteriën zitten meestal alleen op de huid of slijmvliezen van het kind, en daar wordt hij niet ziek van.

Een pasgeborene wordt pas ziek als de bacteriën het lichaam binnendringen. Dit gebeurt bij 1 op de 100 kinderen die GBS van hun moeder kregen overgedragen. (Dat is 1 op de 1.000 van alle pasgeboren kinderen).

Bovenstaande informatie is te vinden op een random website  als je opzoek gaat naar informatie over GBS. Mijn persoonlijke mening is dat er véél te weinig aandacht word besteedt aan GBS. 1 op de 1000 vind ik namelijk best veel. Tevens schrijven ze over 'ziek' zijn maar kindjes kunnen in worst case scenario sterven aan een GBS besmetting (Er kan namelijk meningitis ontstaan door GBS). Niet mis als je het mij vraagt. Ik weet dat er in de UK jaarlijks een maand aandacht wordt gegeven aan 'Strep B' en de risico's hiervan. Meer info daarover vind je HIER. 

Op deze website zijn ze ook iets duidelijk over de mogelijke gevaren van GBS. De Nederlandse informatie is veel 'zoetsappiger'. En misschien is dat beter. Maar ik heb de Engelse informatie in mijn hoofd zitten en daarom neem ik het allemaal iets minder rooskleurig op.

Toen ik in Engeland aangaf drager te zijn van de bacterie werd er direct gezegd dat ik dan in het ziekenhuis bevallen moest. Geen extra test verder. Ik weet dus niet goed hoe de situatie was geweest als ik niet wist dat ik drager was maar toen ik over GBS begon werd het direct heel serieus genomen. Eenmaal zwanger in Nederland vertelde mijn verloskundige mij dat er een test moest worden gedaan rond 34 weken om te kijken of de bacterie 'actief' was. Je kan blijkbaar drager zijn zonder dat het actief is. Volgens de richtlijnen is alleen een uitstrijkje in de schede nodig en de uitslag maakt eigenlijk niet uit. Want als het in mijn schede actief is, dan is het niet actief genoeg om antibiotica te krijgen tijdens mijn bevalling. Aldus de Nederlandse regels. Je wordt medisch als het actief is in je urine. Maar de kans is nihil dat je zonder klachten (vaak blaasontstekingen bijv.) deze vorm hebt. Dus ze testen daar niet standaard op. Vind ik gek. Want er wordt dan dus bijna nooit een AB kuur gegeven. Ik stond én sta niet achter dit protocol. Ik heb dus naast het uitstrijkje ook een urine kweek gedaan, zonder dat ik klachten heb.

Jullie raden het al; de urine kweek kwam positief terug. Zonder dat ik klachten heb en de kans daarop blijkbaar nihil was. Ik volgde mijn eigen gevoel (once again) en ben nu officieel een medisch geval wat betreft bevallen. Ik had natuurlijk de hoop dat ik niet medisch was geweest. Dat de bacterie niet actief was geweest. Ik denk overigens nog steeds dat je vrouwen die 1 van de 2 actieve vormen van GBS hebben, een kuur moet geven tijdens de bevalling om te zorgen dat er zo min mogelijk risico wordt gelopen voor de kleine baby. But..... I'm not a doctor. Ik heb er niet voor geleerd en ik zou moeten kunnen vertrouwen op de gezondheidzorg in Nederland (die op vele vlakken écht vele malen beter is dan in Engeland). Toch blijf ik het zeggen; ik ben blij dat ik mijn eigen plan trok wat betreft de GBS onderzoeken.

Ja, ik was veel liever poliklinisch bevallen. Dan had ik in geval van strengere corona maatregelen toch thuis kunnen bevallen. Nu moeten we afwachten tot de kleine zicht aandient en vervolgens dan kijken of mijn geboortefotograaf mee mag en of Zoë op bezoek mag komen bij ons na de bevalling. Door de actieve GBS moet ik namelijk 12-24 uur in het ziekenhuis blijven. De regels zijn nu zo dat Zoë langs mag komen samen met 1 extra volwassenen, in een bepaald tijdsblok. We hopen dat dit zo blijft. Gezondheid gaat altijd voor alles maar de hele bevalling en eerst uren zijn ook ontzettend belangrijk voor een moeder (, vader én kind). Het doet dan ook best wel veel pijn dat we weten dat we - net zoals bij Zoë - over de telefoon moeten vertellen dat we opnieuw ouders zijn geworden van een dochter of zoon. Dat klinkt als iets stoms en kleins. Maar omdat we bij Zoë niet in Nederland woonden hadden we het idee om onze ouders te bellen dat er een baby was en dat ze dan zelf mochten komen kijken wat het geslacht van de kleine is. Iets wat we bij Zoë niet konden doen en nu helaas weer niet. De komende dagen ga ik hier even flink van balen... Dat mag. Daarna ga ik weer met positive vibes verder.

Dinsdag ben ik 36 weken zwanger en ik zal binnenkort op consult gaan bij de kinderarts om de bevalling en het GBS protocol te bespreken. Tot die tijd gaan mijn man en ik eens goed nadenken wie die ene volwassene wordt die op bezoekt komt als de kleine is geboren. Er mag vooralsnog namelijk 1 volwassene langskomen samen met Zoë. Zoë zal tijdens mijn bevalling bij mijn ouders zijn. En omdat zij haar dus naar ons toe zullen brengen in het ziekenhuis, wordt het dus de keuze tussen mijn moeder en mijn vader. Deze keuze is écht moeilijk! We gaan er van uit dat de maatregelen in het ziekenhuis eerder strenger zullen worden dan dat ze worden versoepeld. Dus het is in dit geval slim om van te voren een keuze te hebben gemaakt wie er dan mag komen als het wordt toegelaten op het moment dat ik beval.

Terwijl ik dit allemaal schrijf merk ik dat ik weer in de zelfde soort 'staat' verkeer als waar ik bij Zoë in verkeerde toen ik bijna ging bevallen. Mijn angststoornis neemt weer even de overhand. Mijn lijf is moe en mijn hoofd oververmoeid van alle mogelijke doemscenario's die maar rond blijven spoken. Maar ondanks dat kijk ik nog steeds onwijs uit naar mijn bevalling. Ik heb er zin in en ik weet dat ik het kan. Maar met mijn angststoornis blijft het altijd moeilijk om rustig te blijven als je situaties niet in de hand kan houden. Maar ik heb er mee leren leven en ik weet dat mijn lichaam me verteld dat het bijna zo ver is om te bevallen. We will rock this!

Heb jij ervaring met de Strep B bacterie en wil je hierover praten met mij? Volg me dan op Instagram!

www.instagram.com/TheLetherFamily

Liefs, Debbie