Ben ik een loedermoeder?

Ben je ook wel eens zo trots op een ander stel? Dat je naar ze kijkt en denkt, ja zij hebben hét.

Met een knoop in mijn maag ga ik die avond naar bed, morgen gaan we op vakantie. Misschien is vakantie een groot woord voor vier dagen en drie nachten, maar we gaan er in ieder geval even uit. Zonder papa.

één van mijn sterkste karakter eigenschappen, of dit een slechte of een goede is laat ik maar even in het midden, is toch wel mijn over enthousiasme. Ik kan bijvoorbeeld bij een eerste familie reünie al een familie weekend voorstellen. Gelukkig heb ik tegenwoordig een vriendin/stiefmoeder, die mij zorgvuldig kan wijzen op mijn iets te hoog ingeschoten dog goedbedoelde ideeën. Dit keer deed ik het echter bij haar, en liep ik daarna drie weken met een knoop in mijn maag.

Tijdens een gezamenlijk avondmaal word er gezellig gekletst over de plannen voor onze vrije dagen tussen kerst en oud en nieuw. We lijken het er over eens te worden dat er even tussen uit gaan ons heerlijk lijkt. 

Mijn broertje is de oom van mijn kind. Dat klinkt in de eerste instantie natuurlijk doodnormaal en net als bij een ander, maar bij ons is alles net een stukje bijzonderder. En dáár geniet ik nou juist zo van.

Hoi ik ben tessa en ik heb mijn hele leven al een hekel gehad aan het zo genoemde ‘voorstel rondje’. (Hoi Tessa). Dus hierbij mijn bio, veilig getypt van achter mijn toetsenbord waar ik mij een stuk prettiger voel dan tijdens een van die fijne spreekbeurten voor de klas. Ben je nieuwschierig? lees dan snel verder.

Met mijn neus in jouw haar drink je de laatste fles. Een walm van warme melk stijgt op in mijn neus, bah niet mijn lievelings geur. Wel jouw haar.

En toen was ons borstvoedingsavontuur ten einde. Met trots kijk ik terug op afgelopen maanden, wat was dit een uitzonderlijk bijzondere tijd. Negen maanden gedragen, negen maanden gevoed en heel nieuwsgierig naar komende negen maanden laten we deze fase los. Maar wel met moeite en niet zomaar even. Deze keer voelt het loslaten letterlijk, los van mijn lijf en weer een stapje dichter bij zelfstandigheid.

En, slaapt hij al door?

Een ode aan de moeder die elke dag alle ballen probeert hoog te houden maar er regelmatig eentje op de grond laat stuiteren. Die alleen de stuiterballen ziet en niet de ballen die nog in de lucht zijn.