Een ode
Aan de moeder
Een ode aan de moeder die elke dag alle ballen probeert hoog te houden maar er regelmatig eentje op de grond laat stuiteren. Die alleen de stuiterballen ziet en niet de ballen die nog in de lucht zijn.
Die aan het einde van de dag touched out is maar wel gezien wil worden. De moeder die drie, vier, vijf keer per nacht nodig is. Die een goede moeder, vrouw, vriendin, dochter wil zijn maar geen tijd. Die een goed voorbeeld wil zijn maar in de schuur stiekem een sigaret rookt. Die om zeven uur naar bed wil maar om elf uur nog naar de tv staart. Die sorry zegt door gebrek aan energie voor ruzie. De moeder die douchen als selfcare beschouwt om vervolgens met nat haar de deur uit te gaan.
De werkende moeder en de ‘werkeloze’ moeder (HAHA). De overbezorgde moeder, de afhaal moeder, de moeder met engelengeduld en die met het korte lontje. De dag en nacht moeder, de gefrustreerde moeder, de trotse moeder.
Ik zie je, ik hoor je, ik voel je!