Jos en ik krijgen een 3e kindje en ik krijg toch regelmatig de vraag van instagram volgers of dit gepland was. Laat ik jullie meenemen naar december 2022.

Dit ben ik:

Overvallen door tranen, een brok slik ik weg. Jos begint al te lachen. Ik zie zijn: ‘Daar gaat ze weer’-blik. Ik ken die blik, ik zie hem vaak.

In andere landen is het al een traditie. Een fotokalender aan de muur. Voor mij wordt het vanaf nu een traditie want wat vind ik dit leuk zeg!

Na 3,5 week ziekenhuis met ons prematuur/dysmatuur was het dan eindelijk tijd om naar huis te gaan! Vanaf toen kon het echte leven beginnen toch?

We hebben 3,5 week in het ziekenhuis gewoond samen. Altijd samen, oh ik ben daar zo dankbaar voor. Wat lijkt het mij verdrietig als je als moeder naar huis moet en je baby achter moet laten. Oh en ik ben dankbaar dat dit mijn eerste kindje betreft en niet dat ik er al 1 thuis had zitten want bij welk kindje ben je dan? Toch was het niet altijd even makkelijk want als je altijd samen bent, krijg je ook alles constant mee. De paniek in de kamer, de monitor die steeds afgaat. De emoties van het personeel, laat ik daar juist zo gevoelig voor zijn.

Waarschijnlijk heb je mijn vorige verhalen gelezen. Ik heb een spoedkeizersnede gekregen omdat ik mega veel bloed verloren was.Tijdens de keizersnede kwamen ze erachter dat ik een placenta loslating had en de keizersnede kwam net op tijd. Net op tijd voor mijn kind en net op tijd voor mij.Onze zoon maakte een piepend en stikkend geluid en ik heb geschreeuwd dat ze hem moesten meenemen en controleren en mijn man meegestuurd.Omdat ik zoveel bloed verloren was moest ik naar de Intensive Care.

Je hebt het waarschijnlijk al in mijn vorige verhalen gelezen. Zo niet, dan hier een kleine samenvatting om je bij te praten.

Er zit een fout in mijn placenta, ik heb verminderd vruchtwater, mijn kindje is te klein en ik zit op advies van de gynaecoloog thuis vanaf 30 weken zwangerschap.Het is 7 augustus 2018, op papier was ik toen 34 weken zwanger maar volgens mijn eigen berekeningen 33 weken.Oh en dat het op papier 34 weken was is achteraf maar goed ook.Ik ben de hele dag op de camping geweest bij mijn familie en mijn nichtje Joyce brengt mij naar mijn auto.