Daar is hij dan eindelijk! de brief van het Radboudumc! bijna 3 weken na het echo onderzoek bij de uroloog. Dat valt nog mee denk ik, ik had mezelf al gek lopen maken over wachttijden van 3 maanden of langer. Maar nu hebben we de brief al!  De 1e pagina: Leefstijl adviezen voor de start van uw voortplantingsbehandeling. en wat volgt is een lange vragenlijst die door Floris en mij ingevuld moet worden. Ik kijk de papieren nog een keer door maar zie geen datum voor een afspraak. Moeten ze er dan echt 3 weken over doen om deze vragenlijst te versturen? die we dan moeten invullen, retour sturen en dat ze dan pas een afspraak kunnen inplannen?. Er zullen vast wel redenen voor zijn maar op dit moment ben ik gewoon erg ongeduldig. 

Eind oktober: Gelukkig hoefde we deze keer maar 2 weken te wachten totdat het volgende onderzoek plaats zou vinden, een echo bij Floris om te kijken of een verstopping misschien de oorzaak is van het ontbreken van de kleine zwemmertjes. Wederom stappen we beide zenuwachtig in de auto, stiekem hoop je maar weer dat de dokters deze keer zullen zeggen : 'ohh zie je wel, dit is het! het is makkelijk op te lossen' maar toch kan ik een negatieve gedachte dat we vandaag weer richting huis gaan zonder vooruitzicht maar moeilijk los laten. 

Half oktober: Ondertussen hebben we spontaan een weekje vakantie geboekt samen met mijn zus, haar man, en 2 kinderen. Ik verheug me op een weekje knuffelen met mijn liefste neefje en nichtje en kijk dan ook uit naar de vakantie. Maar in de week voordat we gaan vind eerst nog de afspraak plaats bij dokter L voor de uitslag van het 2e potje en het bloedonderzoek. 

Eind september: Weer moeten we 4 weken wachten tot de volgende afspraak bij de uroloog plaats vindt. Met een briefje met daarop de volgende afspraak, een nieuw leeg potje en een aantal formulieren voor het bloedonderzoek lopen we terug richting de auto op de parkeerplaats. Ik probeer zo vrolijk mogelijk te kijken, maar moet telkens slikken om de tranen tegen te houden. Zodra we bij de auto zijn geeft Floris me een knuffel en dan kan ik de tranen niet meer tegen houden. 'sorry dat ik huil schatje, maar ik vind dit zo'n k*t nieuws, en weer moeten we wachten, en weten we nog steeds niets'. Floris geeft me een dikke knuffel en in stilte stappen we in de auto. In de auto zegt Floris dat hij de komende 3 weken super gezond gaat leven, alleen nog maar gezond eten, geen alcohol drinken, op tijd naar bed en niet een te heet bad nemen. Ik ben benieuwd of het gaat werken.

Wat kunnen 6 weken lang duren. De 3 weken dat je vakantie hebt vliegen altijd voorbij, en nu moeten we 6 weken wachten voordat we bij de uroloog terecht kunnen. 6 weken waarin je alleen te horen hebt gekregen van de huisarts dat het zaad van Floris niet is zoals het hoort te zijn. en daar moet je het dan mee doen. De uroloog kan allemaal uitleggen wat de test resultaten betekenen. 

Juni 2016: Oke... het potje meegekregen van de huisarts, een foldertje met instructies hoe het moet, en een beetje tegenzin van Floris. Van de ene kant wil hij het graag laten testen maar van de andere kant vind hij het toch wel spannend wat er voor uitslag uit zal komen, hij vind het ook een raar idee om zijn kwakje achter te laten in het potje en vervolgens snel in de auto om het weg te brengen. Het potje moet immers binnen een uur op bestemming zijn, en dat is zonder verkeer toch wel een ruime 40 minuten rijden. 

30 december 2015: Na een heerlijke vakantie op Bali is het weer tijd om richting huis te gaan. We hebben nog een lange reis voor de boeg, maar wel heerlijk dat we lekker oud&nieuw met onze vrienden en familie kunnen vieren. Toch blijft het telkens door mijn hoofd gaan dat ik het wel erg jammer vind dat het deze maand weer niet 'raak' is. Stiekem had ik er wel heel veel op gehoopt, zoals je dat elke maand doet  wanneer je de stap hebt genomen. Tijdens het wachten op het vliegveld krijg ik van mijn beste vriendin een WhatsApp: 'He schat, wanneer kom je nou thuis?' Ik stuur haar terug dat we pas op 31 december rond 17:00 landen, en dat we dan direct doorgaan naar vrienden en familie om het nieuwe jaar in te luiden. Het duurt even voordat ik een reactie krijg, maar dan stuurt ze: 'Oke! dan zie ik je weer in het nieuwe jaar' Op de een of andere manier krijg ik het onderbuik gevoel dat ze me wat wil vertellen, dus ik stuur terug: " Hoezo? is er iets?'..Ik krijg meteen een reactie terug dat ze me graag nog had willen zien omdat ze me wat wil vertellen. Ik bel haar meteen op en dan kan zij zich niet langer inhouden 'IK BEN ZWANGER! ' Ik sta rond te springen op het vliegveld van blijdschap en ga meteen op zoek in de winkeltjes naar een klein souvenirtje.

Hoi hoi! Ik schrijf deze blog om voor mezelf op papier te zetten wat ik op dit moment doormaak. Niet ik alleen, maar ook mijn partner Floris. Ik zal bij het begin beginnen.....