"Ga eerst nog maar eens een jaartje proberen"

30 december 2015: Na een heerlijke vakantie op Bali is het weer tijd om richting huis te gaan. We hebben nog een lange reis voor de boeg, maar wel heerlijk dat we lekker oud&nieuw met onze vrienden en familie kunnen vieren. Toch blijft het telkens door mijn hoofd gaan dat ik het wel erg jammer vind dat het deze maand weer niet 'raak' is. Stiekem had ik er wel heel veel op gehoopt, zoals je dat elke maand doet  wanneer je de stap hebt genomen. Tijdens het wachten op het vliegveld krijg ik van mijn beste vriendin een WhatsApp: 'He schat, wanneer kom je nou thuis?' Ik stuur haar terug dat we pas op 31 december rond 17:00 landen, en dat we dan direct doorgaan naar vrienden en familie om het nieuwe jaar in te luiden. Het duurt even voordat ik een reactie krijg, maar dan stuurt ze: 'Oke! dan zie ik je weer in het nieuwe jaar' Op de een of andere manier krijg ik het onderbuik gevoel dat ze me wat wil vertellen, dus ik stuur terug: " Hoezo? is er iets?'..Ik krijg meteen een reactie terug dat ze me graag nog had willen zien omdat ze me wat wil vertellen. Ik bel haar meteen op en dan kan zij zich niet langer inhouden 'IK BEN ZWANGER! ' Ik sta rond te springen op het vliegveld van blijdschap en ga meteen op zoek in de winkeltjes naar een klein souvenirtje.

mei 2016: Weer een paar maanden en dus ook een paar menstruaties verder. Ik begin toch wel wat onzeker te worden omdat we nu alweer een jaar verder zijn en het zwanger worden nog steeds niet is gelukt. Moet ik al naar de huisarts? nog gewoon even afwachten? ik weet het niet. Ik heb besloten om toch maar de huisarts te bellen. Tijdens het gesprekje aan de telefoon met assistente gooi ik het er maar meteen uit: "we zijn al een jaar bezig maar ik ben nog steeds niet zwanger" Gelukkig vraagt de assistente niet veel verder en kan ik een paar dagen later al terecht voor een gesprekje met de huisarts.
Eenmaal bij de huisarts ben ik best wel zenuwachtig. Die beste man kent mij al vanaf baby, en nu moet ik hem gaan vertellen dat ik zelf graag een baby wil. Gelukkig opent hij al snel het gesprek en worden er verschillende vragen gesteld. Na 5 minuten verlaat ik een beetje verbouwereerd en verbaasd het gesprek. Na een aantal standaard vragen was de huisarts zijn antwoord nogal kort: "Je bent nog jong (26) dus probeer het nog maar eerst een jaartje en als het dan nog steeds niet gelukt is dan zullen we eens verder gaan kijken". Hier laat ik het natuurlijk niet bij zitten. Thuis heb ik het erover met Floris en hij stelt voor dat we zijn huisarts (we hebben beide een andere) eens opbellen. Zijn huisarts nodigt ons de volgende dag uit voor een gesprekje en hij stelt voor om het zaad van Floris eens te laten testen. Met een verwijsbrief en een potje verlaten wij de spreekkamer.....