Wanneer je 30 word krijg je een uitnodiging thuis gestuurd voor het baarmoederhals bevolkingsonderzoek. Zo ook kreeg ik deze uitnodiging iets na mijn 30e verjaardag. Ik zag het directe nut er niet van om dit zo snel mogelijk te doen, ik dacht ik doe dit wel even op het moment dat ik voor meer dingen naar de huisarts moet. Dat moment brak afgelopen juni aan. 

Een paar weken geleden toen we de eerste meldingen kregen dat Corona binnen Europa was gekomen maakte ik me toch wel zorgen. Hoe gaat het, hoe gevaarlijk is het en wie word er ziek? We wisten vrij weinig van het virus behalve dan dat heel China in rep en roer was. We konden hier als gewone burgers nog niet echt dingen van merken. Dus je geloofd snel wat er gezegd word.

Waar ik achter ben gekomen in het moederschap is de mening van ieder ander mens wat je ziet of spreekt over jou opvoeding. Vreselijk! Misschien allemaal goed bedoelde adviezen maar als nieuwe mama heb je die gewoon even helemaal niet nodig. Daarnaast is elk kind anders!

Dit kan een beetje een raar verhaal zijn voor sommige mensen. Maar de mensen die mij kennen weten dat ik een vrij open persoon ben en graag van me af wil praten. Dus toen ik wist dat ik zwanger was MOEST ik dit natuurlijk kwijt! Ik heb me aangemeld op een forum waar allemaal dames die in september waren uitgerekend zaten. De groep was nog klein zo pril in de zwangerschap maar het forum was onoverzichtelijk. We kwamen met z’n drieën op het idee om maar een Facebookpagina te openen waar we elkaar konden spreken en wat wel overzichtelijk zou moeten blijven.

De laatste weken van mijn zwangerschap was ik echt flauw van mijn dikke buik, flauw van mijn olifantenpoten en flauw van al dat maagzuur wat constant omhoog kwam! Ik wou gewoon mijn baby vast houden en wel nu!! Maar deze weken kon ik slapen als Doornroosje! Ook de nesteldrang had zijn werk goed gedaan want alles was tot in de puntjes klaar. Of... dit stond eigenlijk al maanden helemaal klaar... ook de laatste dingen zoals het wiegje in de slaapkamer was ook al lang gedaan al voor dat ik 37 weken zwanger was!

Eerlijk? Mijn zwangerschap was appeltje eitje. De eerste maanden was ik werkloos. Geen probleem want ik kon heerlijk mijn vermoeidheid er uit slapen, geen last van kwaaltjes en maar 3 keer de toilet geknuffeld! Ik hoorde om mij heen veel mindere verhalen en ik had altijd zo iets van, zwangerschap is geen ziekte... Verman jezelf en wees blij dat je zo een wonder mag dragen! Dit is ook inderdaad hoe het bij mij was. Niks geen problemen, niks geen rare kwaaltjes gewoon hoe het moet, hoe je hoopt, met de zwangerschap dan...