De zwangerschap van mijn eerste

Eerlijk? Mijn zwangerschap was appeltje eitje. De eerste maanden was ik werkloos. Geen probleem want ik kon heerlijk mijn vermoeidheid er uit slapen, geen last van kwaaltjes en maar 3 keer de toilet geknuffeld! Ik hoorde om mij heen veel mindere verhalen en ik had altijd zo iets van, zwangerschap is geen ziekte... Verman jezelf en wees blij dat je zo een wonder mag dragen! Dit is ook inderdaad hoe het bij mij was. Niks geen problemen, niks geen rare kwaaltjes gewoon hoe het moet, hoe je hoopt, met de zwangerschap dan...

.

Na de eerste weken in de zwangerschap thuis zitten zou ik eindelijk aan de slag gaan bij een super leuk bedrijf! Ik zou balimedewerker worden. Ideaal 3 dagen werken, ik had al een dag mee gedraaid en ik zou die maart beginnen. Om dat ik van eerlijkheid houd dacht ik dat het beter zou zijn om eerlijk te zijn over mijn zwangerschap. Dus eind februari ging ik naar het uitzendbureau om te vertellen dat ik zwanger was van ons eerste wondertje! Ik was zo ontzettend zenuwachtig en was bang dat ik de baan wel kon laten vliegen. Integendeel was het uitzendbureau razend enthousiast! En de eigenaresse van het bedrijf had zelf ook kinderen en het was geen probleem! Hij zou haar bellen en terug komen op mijn eerste werkdag later op de dag via de telefoon. En daar komt dus het minder perfecte aan. Je raad het vast al maar mijn zwangerschap werd niet in dank afgenomen door het bedrijf. Zelfs mijn uitzendbureau kreeg geen contact meer! Zo werd het maart en mijn eerste werkdag was nog steeds niet bekend. Uiteindelijk kregen we contact met het bedrijf. Ik was toch te duur en ze gingen personeel proberen te krijgen op een andere manier dan via het uitzendbureau. Helaas.... Dit was dus echt een typisch puntje zwangerschapsdiscriminatie. Vanaf toen voelde ik de roze wolk wel een beetje onder me weg zakken. Geen baan, geen zwangerschapsuitkering dus geen geld....

Toen werd ik opeens gebeld door mijn oude stage adres. Met de vraag of ik iemand wou overnemen die met verlof ging. Het zou geen verlenging van contract worden, puur om haar verlof op te vangen. Helemaal goed! Ook mijn nieuwe werkgever wist dat ik zwanger was en de eerste werkdag na mijn collega haar verlof was mijn eerste verlof dag, dit kwam dus perfect uit! 3,5 maanden lang heb ik hier volledig gewerkt. Moet toegeven, de laatste 2 weken waren meer aanwezig zijn dan daadwerkelijk iets kunnen doen. Het was het einde van mijn werkperiode 30 graden buiten, geen airco binnen en ik had een stel olifanten poten waar je u tegen zei... Nee, die laatste paar weken duurde me toch wel te lang. Vanaf toen snapte ik een beetje waarom alle zwangere vrouwen zo aan het kreunen en steunen waren op het eind van de zwangerschap.

En daar kwam het ergste! Je verlof... Je werkt hier zooooo hard naar toe! Je leeft er naar uit! En dan is het er. En wat valt die tegen zeg.... Lekker in onze caravan in Makkum leek me het aller heerlijkste! Genieten van een dikke buik en zon, hoe perfect kon het! Ik had de bikini van mijn beste vriendin gekregen omdat mijn eigen bikini niet meer paste na 20 kilo extra aan mijn lijf. Nee niet dat die vriendin dik is hoor, maar ze is langer en heeft 1 maatje groter met kleding aan. Vrij logies.... Ook was ik blij met haar “iets” grotere decolleté want daarom kon ik met mijn bijna op ontploffen staande borsten haar bikini top ook goed aan!

Nou je raad al hoe mijn vakantie/verlof er uitzag. Bikini aan, olifanten poten in het badje onder de parasol en maar zweten... normaal denk je wat een geluk 2 weken op je vakantie warm! En nu had ik de hoop op een paar graadjes minder opgegeven. Wel lekker was de koude cola die het maagzuur een beetje tegenhield. Ook dat krijg je als je hoog zwanger bent. Nooit geweten hoe vervelend dat is! Maar de betere dagen waren erg leuk! Dagjes op het strand(wat naast onze caravan is) mooi rond paraderen met mijn mega dikke buik! Ondanks die 20 kilo was ik wel echt erg trots op mijn naar voren staande buik. Maar mijn minste dagen lag ik het liefste de hele dag op bed. Lekker slapen, soms er uit om wat drinken, eten of om gezelligheid. En daarna weer lekker vroeg onder de wol!

Ik raad het je aan, veel rusten in je verlof periode. Dan kun je nog genieten van aan één stuk door slapen!

Wat ook echt aan te raden is? Centering pregnancy! Lekker twee uur lang kletsen over de zwangerschap, baby’s, kwaaltjes en de bevalling! Hier kun je dingen kwijt bij mensen in het zelfde schuitje. Deze mensen worden niet gek van je altijd baby praat maar doen er zelfs aan mee! Hoe leuk is dat! Ik heb er zelfs een goede vriendin aan over gehouden!