Chez had vaak last van een opgeblazen gevoel na de laatste fles melk. Wij merkten dit aan hem, dat hij ‘s avonds wat slechter sliep, dikke buik na het drinken had en de fles maar voor de helft op dronk. Gelukkig mochten wij de fles van Mimic proberen om te kijken of het zijn krampjes verhielp. Wij proberen de fles nu al een poosje en Chez slaapt nu al een stuk rustiger.

Op mijn zestiende praatte ik af en toe wel eens met mijn vriendinnen over kindjes. Mijn kinderwens was groot en wilde later heel graag mama worden. Maar op die leeftijd had ik het besef nog niet dat er veel meer bij komt kijken dan alleen je kindje knuffelen en leuk aankleden. Nu ik moeder ben besef ik die dingen steeds meer, want elke fase of dag is weer een leer moment.

Je leven bloot stellen aan media of de buitenwereld. Het is leuk om dingen te delen maar soms ook best confronterend. Ben ik verschuldigd om alles te vertellen wat er aan de hand is of wat er gaande is in mijn leven? Niet bepaald, maar toch is het fijn om mensen te hebben die hetzelfde hebben meegemaakt of in dezelfde situatie zitten. Dan kun je namelijk je gevoelens delen met elkaar. Ik heb een blog geschreven over de frustraties en struggles van een jonge moeder. Wat daarin in staat is nog maar een deel ervan. want hoe gaat het nu echt met mij? Met de gedachte of ik dit wel zou moeten delen is soms best beangstigend, want hoe zou men erop reageren? Medelijden hoef ik niet, maar het uitspreken heeft mij altijd goed gedaan. Weten dat je niet de enige bent.

Zou dit kunnen ?

Leven van een jonge moeder mijn struggles en frustraties. Ik ben op mijn negentiende zwanger geworden. Het kwam als een totale verassing, maar toch was het zeker welkom. Ik ben opgegroeid in een dorpje waar ik leuke tijden heb gehad maar ook minder leuke tijden. In een dorp is het vaak zo als er een roddel is weet binnen een no time iedereen het. Dit maakt sommige dingen best lastig. Omdat ik jong zwanger was, merkte ik dat er op verschillende manieren naar mij werd gekeken. De speculatie ging rond dat ik eventueel zwanger zou zijn en mensen kijken alleen maar naar mijn buik om het te kunnen bevestigen. Doordat ik soms bang was voor de reacties ging ik mijn buik verstoppen onder een hoodie. Ik vroeg mijzelf dan af: doe ik dit omdat ik niet wil dat mensen hun bevestiging krijgen? Of doe ik dit omdat ik vind dat zij het niet waard zijn om mijn buik te mogen zien. ‘Zo’n tijd doet best veel met je.' ‘Dit vind ik jammer, aangezien een zwangerschap een van de mooiste momenten uit je leven zou moeten zijn, ongeacht je leeftijd.’ Althans dat had ik mij altijd voor ogen. Ik heb onwijs genoten van de momenten dat ik mijn buik eenmaal kon laten zien en was er ook enorm trots op.