Huisje, boompje, kipje?
Inplaats van die cavia, konijnen of een leguaan. Gaan wij voor kippen als nieuwe huisdieren..
" ooh , kan ik ze echt knuffelen"? Riep ik de eerste keer dat mijn heit een kip voor mijn snufferd hield. Spontaan verliefd! Want serieus, hoe pluizig en zacht zijn die beestjes. Dit was nog voor Nienke. Nu met Nienke is het nog leuker om even bij de kippen van mijn ouders te gaan kijken. Ze mag altijd het hok opengooien, voor de ingang staan om de kippen even in volledige hysterie door het hok te zien fladderen en daarna mag ze de vers uitgepoepte eieren verzamelen. Toen mijn ouders vertelden dat ze een kip op de eiren hadden zitten was ik meteen om en kwam het besluit om zelf ook kippen te nemen. Helaas waren de eieren uit Friesland alleen geschikt voor in een omelet. Maar gelukkig bestaat er zoiets als Marktplaats. We hebben 2 prachtige Conchinkriel kuikens gevonden.. Zo schattig, dat zelfs manlief mijn idee langzaamaan ook leuk begint te vinden ;)
Vieze vingers, vieze snoet.
Echt, als ik ergens van kan genieten is het een vies kind.
Let it gooooooo.....
Dit is iets wat ik de afgelopen tijd meermaals tegen mijzelf heb moeten zeggen. ''Let it goooooo moeders, let it go''. Je kleine meid begint met de dag een grotere dame te worden, wordt met de dag eigenwijzer en zelfstandiger en kan met de dag weer 8 nieuwe kunstjes voor ze ook maar aan haar broodje met chocopasta in de ochtend is begonnen.
Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje?
Of nog beter , zet het maar gewoon bij de voordeur. Want wie wil er nou een Spanjaard op bezoek , iemand uit een code oranje/rood gebied !? En hoe moet je de 1,5 meter afstand nou bewaren als Sinterklaas je niet goed verstaat omdat zijn gehoordapparaat nog thuis ligt?
Nichtjes
Bijten en kusjes geven.
Wie mij al een langere tijd op instagram volg weet dat Nienke een ontzettend leuk nichtje heeft. Ze schelen bijna 9 maanden en het zijn elkaars beste vriendinnetjes en elkaars grootste vijanden. Echt, wat een koppel is dit.
Het interieur volgens een peuter.
en hoe ik het zelf telkens weer probeer te redden...
Ik moet er altijd wel om lachen. Om het feit dat ik dacht dat ik ons huis(je) netjes kon houden, dat het er altijd spik en span en glimmend schoon zou zijn, en dat er vooral GEEN knalroze, opvallende objecten door de woonkamer zouden slingeren.