Let it gooooooo.....

Dit is iets wat ik de afgelopen tijd meermaals tegen mijzelf heb moeten zeggen. ''Let it goooooo moeders, let it go''. Je kleine meid begint met de dag een grotere dame te worden, wordt met de dag eigenwijzer en zelfstandiger en kan met de dag weer 8 nieuwe kunstjes voor ze ook maar aan haar broodje met chocopasta in de ochtend is begonnen.

Vandaag in de speeltuin raakte mij dit ineens. Ze wou zo graag over de touwbrug lopen, maar ze vond het stiekem nog zo eng. De eerste paar keren hield dat kleine, koude handje mij dan ook stevig vast doen we naar de overkant liepen.

Tot ik plotseling een bepaalde vastberadenheid in haar grote bruine ogen bespeurde. ''Nee memmie, niet hewpen'' was wat er werd gezegd. En zo, zonder pardon, liep ze geheel zelfstandig die grote, hoge en zojuist nog enge touwbrug over. En trots dat ze was! En eigenlijk.. was dit het moment waarop ik keihard '' LET IT GOOOO'' wou gaan zingen en roepen. Want dit hoort ook bij het fantastische avontuur van het ouderschap. Loslaten, zelfvertrouwen meegeven en vervolgens een retetrots vreugdesdansje doen met z'n tweeën. Gewoon omdat er af en toe niks mooiers is dan je kind gewoon even loslaten.