Het interieur volgens een peuter.

Ik moet er altijd wel om lachen. Om het feit dat ik dacht dat ik ons huis(je) netjes kon houden, dat het er altijd spik en span en glimmend schoon zou zijn, en dat er vooral GEEN knalroze, opvallende objecten door de woonkamer zouden slingeren. 

Ik zal heel eerlijk zijn , niks is minder waar! Sinds de dreumes is veranderd in een peuter is het speelgoed ineens leuk om mee te slepen, om overal en nergens neer te zetten en om zo af en toe een doosje rozijntjes over de grond te strooien of om met een mond vol koek een gigantisch verhaal te vertellen met als resultaat dat het koekplaksel en de kruimels tot tussen de naden van het laminaat eindigen.

Ik vind het eigenlijk wel gezellig hoor, dat rommeltje in huis af en toe. Zolang zij lekker kan spelen overdag en de tent niet letterlijk afbreekt maak ik mij geen zorgen over het feit dat er af en toe (perongeluk) een stiftstreep over de vloer loopt of dat er weer een kop koffie over de tafel vliegt. Zolang het allemaal binnen de perken blijft, en ik 'savonds rustig op de bank kan zitten in weer een schoon en opgeruimd huis, met '' grote mensen'' interieur.. Dan heb ik er vrede mee dat de peuter overdag de regie over de inrichting neemt ;)