Vieze vingers, vieze snoet.

Echt, als ik ergens van kan genieten is het een vies kind.

Modder achter d'r oren, in de pamper(iets minder oké) en tussen d'r tenen.

Het gewoon onbezorgd kind kunnen zijn. Het onbezorgd omrommelen met water en modder. Het onbezorgde fantasiespel wat zich ontwikkeld tijdens het vies worden.

Als ik haar zo bezig zie kijk ik altijd met een enorme glimlach terug op mijn eigen jeugd waar ik regelmatig met een kletspoot of een modderbroek thuiskwam na een dagje buitenspelen. We maakten heksensoep ,klommen in bomen en sprongen over en in de sloot.

Onbezorgd opgroeien.

Dit is alles wat ik haar gun voor de aankomende 100 jaar. Want eerlijk, je bent nooit te oud om eens lekker onbezorgd vies te worden ♥️