Nichtjes

Wie mij al een langere tijd op instagram volg weet dat Nienke een ontzettend leuk nichtje heeft. Ze schelen bijna 9 maanden en het zijn elkaars beste vriendinnetjes en elkaars grootste vijanden. Echt, wat een koppel is dit. 

Elke woensdag spelen ze met elkaar bij opa en oma en man man man, wat een enorme lading aan respect heb ik voor die twee. De meiden zijn, zoals ik al schreef , de allerbeste vriendinnetjes. Tot een van de twee op de verkeerde stoel gaat zitten, het verkeerde kleurtje pakt of uit andermands beker wil drinken. (Dit is slechts een kleine greep uit de peuter perikelen maar jullie snappen vast waar dit heengaat..)  Stel het je maar eens voor. Twee stronteigenwijze peuterpubers die ''ruzie'' maken om het meest onbenullige kleinigeidje die je je maar kunt bedenken. . Hard tegen hard gaat het dan hoor. Waar de oudste peuter nog wel eens een duw wil geven, bijt de jongste peuter ( ja, dat is de mijne) er vrolijk op los. Dit was voor mij de eerste keer trouwens zo'n '' dit doet mijn kind niet hoor ''momentje. Gebeurd niet vaak gelukkig hoor, en als ik zie dat die kaakjes weer klaar staan om toe te slaan,  kunnen we het gelukkig met een pedagogisch verantwoorde '' AHUM'' voorkomen.

En toch, ondanks alle ellende die deze twee barrels elkaar af en toe bezorgen, zijn ze elke woensdag weer door het dolle heen als ze elkaar weer zien. Ze vliegen elkaar om de nek, geven elkaar een dikke zoen en ze roepen elkaars naam. Vervolgens spelen ze gezellig samen en kan een nieuwe dag vol liefde en terreur weer beginnen. 

Fntastisch hé, hoe simpel het peuterbestaan eigenlijk kan zijn.