Jelle is nu 14 maanden en slaapt nog steeds niet zonder mij. En ik wilde het zo graag volgens t boekjes doen, niet in bed nemen, zelf leren slapen, tot frustraties toe. Toen liep ik tegen de muur. Ik stotrtte in. Wat vind/vond ik mezelf stom! Geen leuke moeder, slechte vrouw, afvallen lukte niet en had echt nergens zin in! En dan?!

Ik heb een ventje van 9 maanden die moeilijk slaapt. Nu kan dat verschillende oorzaken hebben, maar die oorzaken zijn niet echt weg te nemen, buiten 'tijd'. Tanden, verlatingsangst, nieuw huis en sinds dien ook op z'n eigen kamer. Nu hoor ik jullie denken: te veel verwend door hem op je kamer te houden. Hij sliep daar omdat ik borstvoeding gaf en vlak voor de verhuizing mee ben gestopt... 

Ik ben me nu al een poosje aan het voorbereiden op dat onvermijdelijke moment... M'n laatste borstvoeding..

Het is een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Inmiddels ben ik 4 weken terug bevallen van een jongetje. Zijn naam is Jelle.

Mijn man heeft fysiek een zware baan. Hij loopt de hele dag en die dagen zijn van 05.30 tot ergens rond 18.00 (als hij mazzel heeft..) dus hij heeft de kaatste dagen erg toegeleefd naar de vakantie... Helemaal de laatste 2 weken, toen hij t werk van z'n collega erbij moest doen ivm vakantie... En omdat hij zo graag op vakantie wil (wat ook onze echte eerste vakantie wordt sinds eind 2010!!) wilde hij ook wel eerder. Onze vakantie is van maandag tot maandag 2 weken erna. Nu had hij bedacht dat we ook wel zaterdag al naar de camping kond!!! 

Omdat ik bij Mila al zeker wist dat zij een meisje zou worden. Al ruim voor de 20 weken echo... Heb ik toen eigenlijk ook niet echt na gedacht over een jongens naam... Maar ja, nu heb ik niet echt een gevoel. mijn man zegt 'Jongetje', maar ja dat zei hij bij Mila ook...

ja ja, het mag (hier) de wereld in... We zijn zwanger van de tweede. En natuurlijk heel blij, maar ook vooral erg moe... Nu was is daarbij de 1ste 3maanden van Mila ook, maar nu is dat andere koek!!! Met Mila kon ik gaan slapen wanneer ik wilde. Nu ik er een heb rond lopen van 2, kan ik alleen tussen de middag een uurtje gaan liggen ofzo... Maar dan is daar ook nog een huishouden wat gedaan moet worden. Nu helpt m'n vent waar hij kan, maar die maakt ook dagen van 13 uur... Dus ja...

Mila is nu 25 maanden en toe aan de peuterspeelzaal. Ik merk ook dat ik daar aan toe ben... Nu is ze op tijd ingeschreven (op aanraden van een vriendin die dus te laat was...), maar ja. Dan nog is het niet gezegd dat ze binnen die 12-14 maanden een plekje heeft. En dan krijg je bij inschrijving een doodoeners-antwoord "bij zicht op plaatsing, krijgt u vroegtijdig bericht"

Hoe meer ik lees op alle forums van moeders, ouders, ouderschap en de hele rataplan, hoe meer ik er achter kom dat 'wij' Nederlanders helemaal NIET ruim denkend zijn... Om een paar voorbeelden te noemen: