Er is een papa, maar die wekt door de weeks meer dan 60 uur. Dus die heeft z'n slaap ook hard nodig. En m'n ventje is ook echt een mama's kindje hoor... 2 nachten ging t goed, nu net weer 2,5 huur naast z'n bedje gezeten. Hij vind z'n eigen bed prima, als hij maar die vinger vast kan houden. Eerder stond z'n bedje naast die van mij, maar dat past niet in deze kamer. Vind t ook zo sneu voor z'n zus, want ik ben met slaapgebrek ook niet echt een leuke mama voor haar. Daar voel ik me dan zo schuldig over! Fingers crossed, met een maandje zal t allemaal wel los lopen! Bedankt voor jullie reacties

Lekker bij je nemen. Heb je hem gelijk naast je als ie wakker wordt.

Er gebeurd zoveel tandjes, verhuizing, verlatingsangst. Neem hem nachts lekker bij je, voor je zoontje is het te veel maar voor jou ook. Hij is er op dit moment niet aan toe en wil bij jou zijn. Waarom niet? Probeer het over een tijdje weer eens in ze eigen bedje als ie minder last heeft van ze tanden, gewend is aan het huis en ze kamer. Hebben jullie tenminste wel samen goede nachtrust. Hij voelt het ook als jij je niet lekker voelt in je vel!

Waar is de papa in dit verhaal dan? Als je alleenstaande mama bent, misschien is er iemand die even een nachtje wil oppassen? Mocht de papa er wel zijn, hem een nacht laten draaien? Sterkte. Het is echt vermoeiend, ze kunnen er niks aan doen maar je wil zelf ook ZO graag een keer normaal slapen. Mijn zoontje is nu ruim 11 maand geweest en heeft heel af en toe hele goede nachten, maar pfff....