De 38ste week was aangebroken. Al een aantal dagen zat ik niet lekker in mijn vel. Ik voelde me grieperig en rillerig, moest vaak naar de wc, Had ontzettend veel regelmatige hardebuiken die niet doorzetten en sliep ontzettend slecht en om heel eerlijk te zijn was ik ook flink klaar met Zwanger zijn. Begrijp me niet verkeerd ik ben ontzettend dankbaar dat deze zwangerschap mij gegund is maar ik heb heel mijn zwangerschap extreem veel angsten gehad en me ontzettend beroerd gevoeld. (hier zal ik nog een keer een blog over schrijven) Ik was dus wel klaar om die kleine man eindelijk te ontmoeten. Het huis was 30 keer schoongemaakt en ook daar had ik ineens geen behoefte meer in. 

Onze kleine man is geboren op 16 April 2021 om 21:06.

Ik kan vast niet de enige zijn met dit probleem. Door de jaren heen hadden we al een lijstje gemaakt met namen die we mooi of bijzonder vonden. (dat zou de keuze later makkelijker maken) yeah right! Elke naam leek ineens niet bijzonder genoeg, of juist weer te excentriek. Honderden websites en zelfs de volledige kinder app (Tinder voor babynamen) verder en we hadden nog geen match. Wel een aantal optie's. 

•RAWR• een paar favoriete items 🥰❤️

Vat het absoluut niet verkeerd op want ik ben dol blij dat wij een lief klein kindje krijgen. Iets waar ik mijn hele leven al van droom, Maar door alle stress en spanning er om heen lijkt het alsof het allemaal niet helemaal binnenkomt.

Mijn vriend en ik zijn niet getrouwd en hebben geen geregistreerd partnerschap, Dat betekent dat je erkenning aan moet vragen. Erkenning houd eigenlijk in dat hij officieel vast legt dat hij de vader wilt zijn. Tijdens het aanvragen van erkenning kies je ook de achternaam van het kindje. Zonder erkenning kan je kindje niet zomaar de achternaam van jou partner krijgen. 

wij krijgen een .... 💙🥰

Ik had nog niet eens kunnen wennen aan het idee dat ik zwanger ben, en ik begon al meteen alles te regelen. Mijn ouders waren op de hoogte zij waren meteen door de dollen heen. mijn schoonouders wisten het inmiddels ook, zij waren vooral geschrokken, maar he dat waren wij zelf ook! 

In mijn vorige stuk konden jullie al lezen dat ik voor de zoveelste keer weer niet ongesteld werd. Inmiddels had ik heel veel buikpijn gekregen en kreeg ik koorts als ik dingen deed.  De huisarts had al flink wat bloed laten afnemen en er was een echo aangevraagd. (voorlopig vermoeden, cystes op de eierstokken die aan het rommelen waren of een ontsteking aan de eierstokken)