Een half jaar geleden stortte onze wereld volledig in, en belandden we in een bizarre en immense nachtmerrie. We herpakten ons snel, want er liep nog steeds een dochter rond. Het was echter niet gemakkelijk.

Je hebt twee soorten moeders. De moeder die op vakantie gaat en daar luiers koopt, of de moeder zoals ik, die een halve koffer vult met haar eigen vertrouwde Bambo Nature luiers.

Toen onze jongste te vroeg werd geboren, moest ik in alle chaos de juiste luiers zien te vinden. Wij hadden namelijk een hele lading wasbaar klaarliggen waar zij natuurlijk nog lang niet in paste. Mijn zoektocht begon. Ik had een premature luier nodig zònder al die rommel er in. Bambo Nature kwam al snel voorbij en ik besloot ze te bestellen.

Angsten... ik schreef er al eens eerder over. Het blijft moeilijk om er echt over te praten, omdat ik me er meestal enorm voor schaam. Maar toen ik mijn emoties eens een beetje liet gaan, kreeg ik honderden DM's van hele lieve mama's die helaas hetzelfde ervaren.

Vrijdag 27 mei, om iets over 6en ‘s morgens krijg ik eindelijk persweeën. Ik schreeuw naar m’n man dat hij op de knop moet drukken, want er was precies op dit moment net niemand in de kamer. Gelukkig komt de verpleging al snel, maar er is verder geen verloskundige te bekennen 🫣 Die stond bij een andere bevalling. De verpleegkundige zou haar even gaan halen en liep weer weg, maar terwijl zij de deur achter zich sluit voel ik de baby nog meer zakken en nog harder drukken op die verrekte katheter.

Nadat de verloskundige 3 cm toucheerde, mocht ik het van haar nog wel even afwachten thuis. Wegens het termijn wisten we dat ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen, maar mijn verloskundige wist hoe groot mijn wens was voor een thuisbevalling dus zolang alles goed ging mocht ik het van haar nog even thuis afwachten. Maar dit voelde niet goed, mijn moederinstinct bellen rinkelen hard en ik wilde in het ziekenhuis zijn. Toen het ziekenhuis werd gebeld moest ik ook direct komen naar de verloskamers.

Woensdag 25 mei. Aan het eind van de middag is de badkamer eindelijk af. De verloskundige komt voor een bloeddruk check binnen en de aannemer vertrekt. Hij zegt nog: even wachten met poetsen hè, de kit moet goed drogen. ‘Jahaaa, roep ik hem achterna 🫣 dat was een leugen 🤪