De eerste week van 2022 is al weer voorbij. Wat is nu nog een dag, week of een maand?Hoe meer ik met mindset en persoonlijke ontwikkeling bezig ben hoe meer er dagen voorbij tikken die mij steeds meer wijsheid brengen.Wat wil ik binnen nu en 5 jaar bereikt hebben en waar wil ik dan precies staan? Wat zijn nou dingen die ik nu echt wil in het leven? 

Daar is de maand november weer, Volverwachting klopt ons hart deze maand. Wat vind ik dit altijd een leuke maand. Het ongeloof en blijdschap van de kinderen op hun gezicht dat ze iets lekker in hun schoen hebben. Dat sint hun lijstje hebben meegenomen en natuurlijk alle lekker dingen voor het paard. De luisterpieten die al eerder in het land gaan aankomen om te kijken of de kinderen wel goed luisteren. Wat hou ik van deze tijd en wat kan ik daar van genieten. De oudste is nu 8 en weet inmiddels het grote geheim van volwassen mensen en de goed heiligman. Ondanks dat hij het geheim weet doet hij net zo enthousiast mee. Hij heeft ook zijn lijstje gemaakt en ligt ook al klaar om in de schoen te doen. Als het goed is mag hij dit jaar met school surprise doen. Wat hebben wij daar al zin in. Heel onze Pinterest staat vol met afbeeldingen die we kunnen maken, maar het eerst afwachten wie je natuurlijk als lootje hebt. Wat had ik daar vroeger ene hekel aan om dat te maken maar nu heb ik hier zo ontzettend zin in om met hem iets leuks en gaafs te maken voor een ander kindje waar hij trots op is.  Nog eventjes terug te komen op de lijstjes die de kinderen hebben gemaakt ik snap het nut niet van die lijstjes. Ze hebben zoveel wat ze willen hebben dat ze beter het speelgoedboek zelf in hun schoen kunnen doen want veel verschil met hun lijstjes is er niet. 

Ik had een aantal maanden geleden 2 bordjes aangeschaft voor mijn tweeling die aan tafel plakken met zuignappen.Ik was gaan zoeken op internet en natuurlijk gaan kijken bij reviews. Ik wilde ook dat ik het makkelijk kon meenemen als we een dag weggaan. Dat er een goede deksel op zit en een eventueel reistasje want je weet natuurlijk dat dingen nooit op de zelfde plek bijven liggen tot je op de plek van bestemming bent. Wat ook heel bekend is dat je het zo in ruimt de tas en dat je er iets uithaalt/ trekt dat het dan ook allemaal door de tas gaat.Want ga bij jezelf is na als ik nu wegga wat heb ik dan allemaal bij? bordje, bakjes waar fruit in zit, bakje voor koekjes, etc.... Ook op restaurant heb ik de bordjes bij, in de griekse gemeenschap is het normaal met borden gooien maar ik denk niet dat ze er bij een restaurant op zitten te wachten dat het elke keer gebeurd. Ongelukje kan natuurlijk voorkomen maar Voorkomen is beter dan genezen.

Ken je dat gevoel, dat gevoel dat je even radeloos bent? Dat gevoel dat je het allemaal niet meer weet?Je zit dan niet lekker in je vel en je gaat alles 1000x overdenken. Wat gaat er allemaal goed en wat gaat er niet goed, en in alles wat niet goed gaat blijven we hangen en daar komt dan nog verschillende aspecten bij dat je maar blijft hangen in het gedeelte wat maar niet goed.Weetje iedereen heeft van die dagen, Maar hoe ga je met die dagen om?Dat is iets wat ik ging uitzoeken voor mezelf. Vorig jaar oktober ben ik begonnen met mindset. Ik kwam dan ook in aanraking met het boek Master your mind.Een boek waar ik heel snel doorheen las en die ik tot op de dag van vandaag maar liefst 3 x al heb gelezen en elke keer ontdek ik nieuwe dingen in het boek. Dat boek is geschreven door Michael Pilarczyck wie kent hem nu niet? Hij was vroeger een dj bij radio 538. Mee kreeg ik verschillende contacten en toen kwam er een aanbieding het jaarprogramma van leef je mooiste leven, een aanbieding om samen met een vriend te doen of een kennis. Ik ben dit avontuur begonnen met een wildvreemde. Want wie ken ik nu die hier voor open staat en dan nog eens geld wilt wegleggen voor een jaar lang een programma te volgen.Ik ging vol goede moed aan de slag en de eerste livesessie was in januari en we begonnen met persoonlijk meesterschap. Ik kan je vertellen het waren 2 dagen via zoom met mensen die allemaal meededen aan het programma. Het leek wel even een moment van ophelderingen. Er werd bijna letterlijk even een spiegel voor je gehouden. Dingen waar je nooit aan denkt en dingen die je denkt dat niet belangrijk zijn. Ik kwam er na de eerste les achter dat ik mezelf volledig ben kwijt geraakt en er voor mezelf achter moest zien te komen wie ik was en wat ik wilde?   En eerlijk er zijn nog vragen die ik voor mezelf niet beantwoord krijg. 

Ken je dat die anwb stelletjes? Waar je gigantisch om moet lachen? Ook zie ik daar foto's van voorbij komen, moet ik daar om lachen? Ja daar ben ik ook schuldig aan.Maar toen kwam het besef waarom lach ik, ik doe precies het zelfde maar dan met mijn kinderen.

Je voelt hem al natuurlijk aankomen.

Sinds de geboorte van onze tweeling ben ik begonnen met kleding te maken voor mijn kinderen. Dat viel mijn eigenlijk goed in de smaak en vrienden om ons heen vroegen ook wel eens of ik iets voor hun kinderen kon maken. Soms waren het best wel veel dingen in een week die ik dan maakt. Ook doe ik bedrukking op kleding en werd er vaak voor een verjaardag, fotoshoot, moederdag, vaderdag,... gevraag of ik dan voor hun een shirt  kon maken. Natuurlijk deed ik dat dan. Toen gooide ik op als ik nu een webshop ga beginnen zouden jullie het dan nog vragen aan mij of dan niet meer?

Vanaf jongs af aan heb ik krullen. Toen ik in de puberteit kwam was ik ze helemaal zat en wilde ik niks liever dan stijl haar. Ook  de laatste jaren en nu zeker met 4 kinderen was het uit föhnen makkelijker dan is echt aandacht te besteden aan mijn krullen.

1 jaar geleden mochten wij ons om 9 uur in het ziekenhuis melden. Eerst wat enkele onderzoeken en daarna werd de inleiding gestart. Om 13.42 na 1 perswee werd onze Boaz geboren.💙 Je werd bij me gelegd wat een bijzonder en een uniek moment is. Ondertussen dat jij bij mij lag waren er 2 verloskundige en 1 gynaecoloog in de kamer. Baby 2 wilde niet zakken en bleef boven in mijn buik liggen. Naar enkele minuten van drukken op mijn buik om baby 2 te laten dalen. Werd alles in paniek afgekoppeld werd Boaz bij een verpleegkundige in de couveuse gelegd, en moesten wij naar het OK. Haar hartslag daalde zorgwekkend naar beneden. Eenmaal op het OK voor dat ik in slaap werd gebracht zei ik tegen de verpleegkundige zeg tegen mijn partner dat ze de naam van me moeder krijgt.