Mijn man gaat vaak bijna van zijn stokje wanneer hij bloed moet prikken en ik heb gewoon een hekel aan het moment waarop die naald door mijn huid prikt, daarna is het wel klaar voor mij. Het allerergst van de prikken vind ik de tijd dat je moet wachten voordat je een uitslag krijgt.
Ik belde onze kliniek, het Nij Barrahus in Wolvega.... de telefoon werd niet direct opgenomen maar kan niet vaker dan drie keer zijn overgegaan.... leek voor mij wel drie.... duizend keer!!!! Pffff.
Ik voelde me heel klein worden. Gingen we weer.
He gatver... hij denkt het... en ik denk het ook.
De volgende afspraak was daar!!! Ondanks dat ik er niet vanuit ging dat er een wonder was gebeurd waardoor we nu wel zo ineens zwanger zouden kunnen raken vond ik het wel weer heel erg spannend.
Mijn verhaal over ons pad naar het ouderschap!!!! Met horten en stoten eindelijk goed onderweg!!
Mijn verhaal over ons pad naar het ouderschap!!!! Met horten en stoten eindelijk goed onderweg!!
Ik begin eerst maar met een gedichtje dat ik vanmorgen las en dat erg bij ons pad past:
Profiel
Posts
(8)