Nu is het mijn beurt...... PRIKKEN MAAR!!!!

Mijn man gaat vaak bijna van zijn stokje wanneer hij bloed moet prikken en ik heb gewoon een hekel aan het moment waarop die naald door mijn huid prikt, daarna is het wel klaar voor mij. Het allerergst van de prikken vind ik de tijd dat je moet wachten voordat je een uitslag krijgt. 

Deze uitslagen zijn belangrijk bij de keuze voor een donor. Bloedgroep, cmv status en of ik ooit in het verleden Chlamydia

had gehad. Weet niet waar dat ook alweer belangrijk voor is maar dat is het wel.

Na een paar dagen krijgen we de uitslagen.

Ik heb bloedgroep AB positief en daardoor kan ik uit alle bloedgroepen kiezen. Mijn cmv status is positief dus kan ik hierdoor uit het gehele assortiment donors kiezen..... pffff gelukkig want ik wist eigenlijk al welke donor het ging worden.

Oh ja en nooit in het verleden Chlamydia gehad. Hey, tell me something new!!

Aan het begin van de nieuwe cyclus moet ik nog een keer bloed geven voor wat testjes.

Tussendoor ook een verplichte afspraak met een maatschappelijk werker want het is nogal wat... een kindje krijgen door middel van donorzaad. Vragen aan manlief, hoe voel je je eronder? Wat doet het met je? Zal je het kindje als je eigen kunnen zien. Mijn man zegt heel droog dat hij zich er goed bij voelt want het maakt zijn vrouw gelukkig. Het is wel confronterend dat het op de natuurlijke manier niet lukt maar dat is nou eenmaal zo. En jaaaaa dat kindje zal helemaal van ons zijn. 

Vragen voor ons beide als wat vind de familie ervan, manlief zijn familie is wat moeilijk, mijn familie staat er voor de volle honderd procent en meer achter. Ze zijn hem ook dankbaar omdat het niet niks is als man zijnde om te kiezen voor een donor!. Ik?? Ik ben apetrots op hem. Hij heeft zoveel principes aan de kant gezet sinds hij mij kent en de keuze die hij nu heeft gemaakt is wel de allermoeilijkste voor hem geweest volgens mij. 

Wanneer willen jullie het aan jullie kindje vertellen?? Tja... uh.... wanneer hij of zij er  om vraagt? De MW zegt dat dat dus niet gaat gebeuren. Het kindje weet immers van niets. Ohhhh jaaaaaa. dat is natuurlijk ook zo. hmmmmmmm, nou uhhhh wanneer het kindje een jaar of 12 is dan misschien? Nou nee dus.... ook niet. Er wordt aangeraden om vanaf een jaar of drie spelenderwijs uit te gaan leggen aan je kindje dat er een extra ingredientje ingevlogen is omdat papa en mama heeeeel graag een kindje wilden. Er was ook een meneer die mensen wilde helpen met het krijgen van kindjes omdat die meneer zelf snapte hoe mooi het is om papa te zijn. Dat gunde hij ook aan andere mensen en daarom ging hij naar een dokter om ingrediënt x te schenken.

De grote dag, Net op de valreep. Ik heb weer een afspraak met de dokter. Manlief kan niet iedere keer mee en dat hoeft voor mij ook niet. De uitslagen zijn goed. we kunnen los. we kunnen dus de rietjes aanschaffen en dan zijn ze net wel of net niet op tijd voor de inseminatie in deze cyclus.

De adrenaline raast door mijn lijf, mijn eierstokken ratelen erover. Ik bel manlief op, dit terwijl ik onderweg ben naar een vriendin die vlakbij de kliniek woont. We kunnen los zeg ik en de donor die perfect is mag gekozen worden. Zal ik dan maar?????