Eerst komt ervaren, dan begrijpen en dan pas de woorden

DGM- denkstimulerende gespreksmethodiek gaat er van uit dat de taalontwikkeling van het kind kan worden gestimuleerd door veel met het kind te praten en het zo aan te zetten tot denken.

Ik heb mijn drie dochters borstvoeding gegeven toen ze baby waren. In het begin altijd even pittig, maar daarna de beste keuze die ik kon maken. Het ging ons gelukkig gemakkelijk af. De overstap naar de fles was dan ook vaak een uitdaging. Twee van de drie waren geen gemakkelijker flesdrinkers. Zij hadden een sterke voorkeur voor drinken uit de borst. Uit de fles ging moeizaam of soms helemaal niet (zie ook mijn andere blogs). De middelste vond het geen probleem en dronk uit van alles. Wat wel opvallend was, was dat ze alle drie geen speen wilden. De (fop)speen vonden ze maar gek. Ze duwden hem vrijwel direct weer uit hun mond. De voorkeur ging dan ook naar mijn pink (in de eerste weken), maar na talloze vreemde houdingen (om in de nacht de baby stil te krijgen), wilde ik eigenlijk wel dat ze een speen zouden nemen. Die zou ik dan later wel weer afleren. Maar nee hoor, de dames dachten hier anders over :).

Als logopedist leerde ik tijdens mijn opleiding dat een goede woordenschat cruciaal is voor de taalontwikkeling. Op een gegeven moment verdubbelt de woordenschat zich gemakkelijk van 500-1000-10.000 nieuwe woorden per jaar. Een rijke taalomgeving is dan wel gewenst voor een snelle groei van woorden. Jij als ouder kan hier een grote rol in betekenen. Natuurlijk verloopt een deel van de ontwikkeling (meestal) vanzelf. Kinderen imiteren, doen na, horen woordjes en zeggen ze even later zelf. Sommige kinderen hebben wat meer ondersteuning nodig dan de ander.Wil je de woordenschat op een relatief gemakkelijke manier vergroten? Ga dan lezen met je kind. Veel voorlezen zorgt er onder andere voor dat kinderen goede zinnen horen. Ze leren lidwoorden, tussen/ voorvoegsels, verschillende bijvoeglijk naamwoorden, persoonlijk voornaamwoorden en ga zo maar door. In de meeste kinderboeken zit veel herhaling, waardoor nieuwe woordjes makkelijker blijven beklijven. Veel voorlezen zorgt er ook voor dat het zelf leren lezen gemakkelijker zal gaan. Houd je kind niet van lezen? Probeer het dan interactief te maken. Iets naspelen, plaatjes matchen met echt materiaal of kies een boekje met geluidjes of opdrachten. Hieronder schrijf ik wat tips over voorlezen. - Geef je kind voldoende tijd om naar de plaatjes te kijken en zelf te ontdekken. Gebruik mimiek en lichaamstaal en natuurlijke gebaren om de personen, dieren en gebeurtenissen uit het boek meer beleving mee te geven en duidelijker te maken.

Als logopedist van de peuterbehandelgroep voor kinderen met het vermoeden van een taalontwikkelingsstoornis, hoorde ik regelmatig over situaties waar ouders met een kind met taalproblemen tegen aan lopen.  

Is het de 5e ziekte? Is het de 6e ziekte? Zijn het niet toch de waterpokken? Toen onze oudste dochter rond 1,5 jaar rode vlekjes kreeg gingen we in het weekend naar de huisartsenpost. Ze had koorts en we wilden weten wat het was, zodat we haar pijn konden verlichten (en zelf gerustgesteld waren). Het was waarschijnlijk de 6e ziekte en met wat zetpillen op zak kwamen we prima het weekend door. Niet veel later kreeg ze de waterpokken. Dit was niet te missen. Blaasjes werden al snel zichtbaar rond haar romp. Enkele op haar benen en armen en gelukkig nauwelijks op haar gezicht. De havermout, verlichting tegen de jeuk en andere middeltjes hadden we gelukkig al in huis nav de 6e ziekte. Omdat ze nog zo jong was had ze er niet echt last of besef van. Af en toe kriebelde ze wat en piepte wat, maar echt heel veel last had ze gelukkig niet. 

Ik moest mijn tranen bedwingen. Nee, ik moet sterk zijn. Ik moet er voor haar zijn. Geen paniek uitstralen en rustig blijven. 

Nora van bijna 2 speelt steeds meer. Alleen, maar ook met haar zussen. Ze heeft nu ontdekt dat ze verschillende stemmetjes kan maken en hiermee een soort rollenspel kan doen. Vaak gaat haar stem een paar octaven omhoog en begint ze te fluisteren. 

Ik was zelf een jaar of 10 voordat ik oorbellen durfde. Oh wat hikte ik hier tegen aan zeg. Uiteindelijk, met veel buikpijn, toch op de stoel gaan zitten. En ja natuurlijk, de pijn viel hartstikke mee! Enkele jaren later liet ik ook een tweede gaatje prikken en zelfs aan één kant een derde gaatje. Dit was een soort “vriendschapsgaatje” met een vriendin.