In de laatste blog vertelde ik hoe we verhuisd zijn vanuit Nijmegen naar Bali. Een stap die jarenlang gekost heeft om te nemen en de durven zetten. Op dit moment wonen we alweer meer dan 3 maanden op Bali en vinden we steeds meer onze draai. Wel heb ik nog regelmatig knijp momentjes.. Is dit echt allemaal gelukt? Hoe het ervoor staat en wat ik nu doe hier zal ik in deze blog vertellen:)Allereerst leuk dat jullie mee lezen! 3 maanden geleden verkocht ik alles en kwamen we hier. Ik bedacht al snel dat ik op een slimme manier moet investeren. Ik ben in Bali gaan kijken wat een slimme manier is en op welke manier ik zelf niet te veel woon kosten heb. De huurprijzen voor grotere huizen liggen hier namelijk enorm hoog. Zeker in de omgeving van Uluwatu en Canggu.  We hebben het hier dan gewoon over huurprijzen boven de 1000 euro per maand. Ik wilde niet al het geld wat uit ons huis is gekomen opmaken dus besloot ik dat ik hier iets wil bouwen of leasen waardoor ik onze woonkosten kon drukken. De eerste maand bestond dan ook uit heel veel stukken grond en accommodaties bekijken en natuurlijk hebben we ook wat tripjes gemaakt om wat meer van Indonesië te zien. Via via kreeg ik allerlei plekken te horen en te zien wat te koop stond.Helaas hebben door COVID veel lokale bewoners hoge schulden omdat zij hier eigenlijk alles aanschaffen en verbouwen op lening. Vervolgens kwam COVID en hebben ze twee jaar de bank niet voldoende terug kunnen betalen. Dit zorgde ervoor dat enorm veel huizen, hotels, bungalows en grond te koop stonden.Daar ging ik dan met vrienden op een scootertje alles af.. Want het kan er leuk uit zien of je kan een goed uitzicht hebben maar je wil er ook een goed gevoel bij hebben. Je gaat er tenslotte geld insteken en mogelijk ook zelf een lange periode wonen. Dus zo geschied. Na veel slapeloze nachten en twijfels over allerlei huizen vond ik de plek waar ik uiteindelijk voor gekozen heb. 3 lokale huizen op een heuvel, een prachtig uitzicht met een zwembad. De straat loopt dood dus Seth kan lekker buiten spelen:) Alle 3 de huizen hebben 2 slaapkamers. Groot genoeg dus voor mij en Seth. Wel was er duidelijk achterstallig onderhoud. 2 maanden geleden ging ik naar de notaris en werd ik eigenaresse van 3 huizen op Bali :).Daar sta je dan met je goede gedrag.. Want hoe ga je renoveren.. Waar haal je de mensen vandaan? Hoe weet je dat ze betrouwbaar zijn en er niet met je geld vandoor gaan..Via via deed ik research en besloot ik om het bedrijf te gebruiken die ook voor een vriend hier een villa bouwen. Hij is positief over ze en ook andere laten goede verhalen horen..Zo begon 2 maanden geleden de renovaties van de huizen. Ik liet de daken vervangen en  alle meubels, matrassen en verf werd vernieuwd. Het is hier best vochtig vooral in het regenseizoen dus ik koos ervoor om speciale vocht afwerende verf te gebruiken aan de binnen en buitenkant. Ik ben druk geweest om al het papierwerk te regelen. Want je kunt heel leuk iets overnemen of bouwen hier maar je mag in Indonesië niet zomaar geld verdienen. Dit is illegaal. Je moet hier alle papieren voor in orde maken en daarna mag je pas gaan verdienen. Ook mag je niet zomaar huizen delen online en aanbieden voor verhuur. Hier moet je ook de juiste papieren voor hebben. Deze regels zijn er om de Indonesische bevolking te beschermen zodat niet alles overgenomen wordt door westerse landen. Wat ik zelf een goed punt vind. Zo lease je land of een accommodatie vaak voor 20 of 25 jaar en wordt het daarna weer eigendom van de landeigenaar of je kunt je contract verlengen. Op dit moment zijn alle huizen gerenoveerd, opnieuw ingericht en ziet alles er netjes uit:) De laatste puntjes worden op dit moment op de i gezet. Buiten wordt er nog het een en ander geschilderd en opgeknapt en de buitenlampen worden opgehangen. Seth gaat inmiddels al 3 maanden naar school hier. Hij vindt de school fantastisch. Het is een school waarbij de kinderen van 3 - 6 jaar gemixt zijn wat betreft de leeftijd. Hij leert een hoop en zegt iedere keer naar een school dag : dat was echt heel leuk mama!!Hij heeft vriendjes en vriendinnetjes en vermaakt zich prima:)Onze oppas van vorig jaar hebben wij weer terug waar ik enorm dankbaar voor ben! Ze heeft twee kids van Seth zijn leeftijd en is echt een toppertje. Wanneer ik dingen voor het huis moet regelen staat zij altijd stand- bye. We houden van haar en ze voelt als familie!Om wat meer informatie hierover te geven voor de mensen die dat interessant vinden. Een goed betaalde nanny betaal je hier tussen de 35.000 & 50.000 IDR per uur dit is omgerekend ongeveer tussen de 2,50 & 3,30 euro per uur. Onze nanny betaal ik 50.000 omdat ik vind dat ze dat zeker waard is. Maar hier kun je met de desbetreffende nanny een gesprek over aangaan. Naast alle updates nog een leuke extra update:)Vorig jaar leerde ik op Bali een hele leuke vent kennen! Hij sprak alleen geen woord engels. We lachten naar elkaar , hij kocht een drankje voor me (die ik overigens aan de kant gezet heb want ik kende hem niet :P), zijn vriend vertaalde en legde me uit dat hij me toch wel erg leuk vond en ik dacht alleen maar: Ik wil een leuke avond met mijn vriendinnen hebben, joee!In het afgelopen jaar hielden we contact via instagram op een vriendschappelijke manier totdat hij me 4 maanden geleden op date vroeg voor ik aankwam op Bali. Zijn engels ondertussen een stuk beter na een jaar op Bali gewoond en geleefd te hebben:).Dus zo ontstond de romance en vlogen we tussendoor ook nog naar Sumbawa, waar hij was om te surfen. Ondertussen zijn we alweer een aantal maanden een stel! Mijn moeder heeft hem gelukkig nog net ontmoet voordat zij weer terug is vertrokken naar Nederland en ondertussen is zijn familie 2 dagen geleden hier op Bali aangekomen. We hebben het heel fijn met zijn 3en en Seth is enorm dol op hem! Wat voor mij 1 van de belangrijkste factoren is. Het is wel even schakelen en wennen na 4 jaar alleen te zijn om alles weer te delen met iemand maar ook wel heel erg fijn! Mocht je langs willen komen dan laat het vooral weten! Ik zal hierbij ook even een foto delen van ons mooie plekje:)Voor nu was dit weer even de update. Mocht je vragen hebben over de huizen, Bali zelf of andere onderwerpen kun je me altijd een berichtje sturen op instagram:)Liefs van ons vanuit Bali!!

3 maart 2022. Een dag voor in de boeken. De dag dat we na het leeghalen van ons huis en de sleuteloverdracht bij de notaris naar Bali toe vlogen. Alles verkocht en de start van ons nieuwe avontuur. Nadat we vanaf mei in 2021 een aantal maanden uitgeprobeerd hebben om hier te wonen was het gemis erna zo groot dat ik de knoop doorhakte en we ons de afgelopen maanden voorbereid hebben (terug te lezen in oudere blogs).3 dagen geleden bracht mijn vader (Seth zijn opa) ons naar het vliegveld. Oma is met ons meegegaan om te zien waar wij gaan wonen en blijft de komende tijd samen met ons op Bali. Op het moment dat wij vertrokken is de quarantaine naar beneden gegaan naar 3 dagen en 2 nachten. Dat is prima vol te houden ten opzichte van de 10 dagen die eerder de regel waren. Wij hebben zelf gekozen voor Melia in Nusa Dua. In dit hotel mag je op het quarantaine deel gewoon rondlopen en zwemmen. Wat natuurlijk super fijn is met een kind. Seth was in de wolken toen we aankwamen bij onze villa en we waren zelf in shock. Zo mooi en groot is het. Een prachtige groene tuin met bloemen en planten en een eigen zwembad. Nou deze quarantaine komen wij wel door:)Ondertussen zijn we aangekomen bij de laatste avond van onze quarantaine bij Melia. Vanmorgen om 7 uur hebben wij onze laatste PCR gehad en ieder moment ontvangen wij de uitslag en als het negatief is zijn we vrij om te gaan en te staan waar we willen.Na de vorige quarantaine en opsluiting een half jaar geleden ben ik zenuwachtig en vooral bang om zoiets nogmaals mee te maken. Dus ik kan niet wachten tot we de resultaten hebben.Vanaf 7 maart gaat in heel Bali de quarantaine eraf wanneer je gevaccineerd bent en ook zal de visa on arrival er weer zijn. Dat wil zeggen dat je niets meer van te voren hoeft aan te vragen. De enige eis is een PCR test voor de vlucht en een hotel boeking voor je eerste dagen. Het gaat dus de goede kant op. Natuurlijk hoop ik zelf dat binnenkort alles weer normaal is. Voor de lokale mensen maar ook voor iedereen die het mooie eiland wil bezoeken.Voor nu verwacht ik dat het voorlopig nog wel even hier bij zal blijven.Wij zullen als we de uitslag hebben naar Uluwatu vertrekken. Waar we vorig jaar de laatste 3 maanden van onze reis hebben gewoond. Het is daar groen en rustig en de zee is aan alle kanten op loopafstand, dat bevalt ons heel goed. Seth kan niet wachten om weer te spelen met zijn vriendjes en ik kan niet wachten om alle lieve mensen daar weer te zien en te genieten van de prachtige, rustige stranden. In de komende weken is het plan om ons vaste huis te hebben en daarnaast voor diverse tripjes op pad te gaan en Bali en Lombok weer verder te verkennen met mijn moeder en Seth. Op deze manier hoeven we maar een kleine tas mee te nemen met spulletjes voor onze tripjes en kunnen we de rest van de spullen laten liggen in ons huis in Uluwatu. We zullen jullie meenemen in onze avonturen. Mochten jullie vragen hebben dan mag je me altijd een bericht sturen:) Liefs van ons vanuit Bali

Voor het weekend schreef ik deze blog over hoe het er op dit moment voor staat bij ons en met de regels in Indonesië. 😊

Een tijd geleden heb ik een blog geschreven over het reizen door Azië. Dankzij mamaplaats kreeg ik er een hoop nieuwe volgers bij met allerlei vragen, superleuk! De reis was om te proeven en voelen of wij reizend zouden kunnen leven. Nadat we een slechte start hadden tijdens een opsluiting voor Corona hadden we daarna de tijd van ons leven.

Het huis in Canggu (Bali) tijdens onze reis

Ons houten huis in Uluwatu

Zoals een deel van jullie weet hebben wij de afgelopen maanden een reis gemaakt door Indonesië. Deze reis stond al 2 jaar gepland maar werd door Corona steeds uitgesteld. Uiteindelijk hakte ik de knoop door en dingen we alsnog. De reis was tenslotte om erachter te komen of Seth en ik hier langdurig willen wonen voordat hij leerplichtig is.. De tijd blijft door corona maar doortikken en ondertussen zijn we alweer bijna 2 jaar verder. Geen tijd voor uitstel dus meer.

De lang gedroomde reis naar Indonesië gaat van start. Wel met een onderbuik gevoel over de 6 dagen quarantaine.. maar vooruit. We gaan het aan met de peuter. Na anderhalf jaar uitstellen heb ik de knopen doorgehakt, mijn baan opgezegd en is het zover (te lezen in de andere blog)

Daar gaan we dan op naar Schiphol. We worden weggebracht door mijn moeder en een vriend. Seth wil graag dat zij ook meegaan naar Indonesië, wat ik natuurlijk snap. De afgelopen weken heb ik geprobeerd om hem voor te bereiden op onze reis. De laatste dagen wil hij steeds bij me blijven en is hij bang dat ik weg ga zonder hem. Logisch met die grote koffers in huis 🙈 Eenmaal op Schiphol komen we er achter dat bijna alles dicht is. Dus rustig even samen eten en afscheid nemen zit er niet meer in. Ik besluit dat Seth en ik toch maar samen eten achter de douane. Dus nog een paar knuffels en daar begint ons avontuur☀️Even slikken wel, maar ook zo leuk!We checken in en leveren de koffers in op Schiphol. Het begint al goed met bijbetalen. Je mag in totaal 40 kg mee hebben maar je mag niet het grootste deel in 1 koffer hebben het moet verdeeld zijn over de twee koffers... Dus mijn idee om 1 zware koffer (32kg) te hebben en een lichtere, om het reizen makkelijker te maken pakt niet heel goed uit. Een duur grapje dat idee! De koffers liggen later op de band dus we kunnen weer verder.