Huis verkocht, baan opgezegd en EMIGREREN

Een tijd geleden heb ik een blog geschreven over het reizen door Azië. Dankzij mamaplaats kreeg ik er een hoop nieuwe volgers bij met allerlei vragen, superleuk! De reis was om te proeven en voelen of wij reizend zouden kunnen leven. Nadat we een slechte start hadden tijdens een opsluiting voor Corona hadden we daarna de tijd van ons leven.

We hebben echt genoten en ik stelde onze terugvlucht naar Nederland dan ook zo ver mogelijk uit.

In september begon ik aan een nieuwe baan als spoedhulp werker maar al snel merkte ik dat ik de tijd met Seth zo enorm mis, de zee enorm mis, het leven daar maar vooral ook de vrijheid in de keuzes die je dagelijks maakt.

In Nederland werk je vaak hard om een goed leven te hebben, helemaal als alleenstaande ouder. Dus ik ben gaan nadenken over de opties om ons leven op een andere manier in te vullen. Minder werk en meer genieten van Seth.

Zoals velen weten is de huizenmarkt op dit moment bizar! Er spookte steeds door mijn hoofd: Zal ik dan toch mijn huis verkopen of verhuren en weer op reis gaan met Seth?Ik ben andere huizen gaan bezichtigen omdat ik als ik in Nederland zou blijven ook wel groter zou willen wonen.. Maar bij ieder huis waar ik stond dacht ik NEE,,, Een heel mooi huis maar mijn hart ligt op dit moment niet hier, bij het soort leven dat wij nu hebben.

In December hakte ik de knoop door.. Ik ga gewoon alles VERKOPEN… alles? Ja alles! Huis, auto, spullen. Een nieuw begin. Het huis heeft zo veel herinneringen waaronder ook veel gebeurtenissen waar ik los van wil komen. Een nieuw begin zie ik naar uit, een frisse start. 

Het huis was binnen 3 dagen weg. Mijn beste vrienden wilde het huis zo graag kopen dat zij besloten om het van mij te kopen. Alles ging zo enorm snel dat ik mega zenuwinzinkingen kreeg. Wat heb ik gedaan???! Heb ik wel de goede keuze gemaakt? Wat nu? Het is nu wel heel echt!! Gaan we echt onze dromen achterna en aan zee wonen?? Het is een proces van afscheid nemen. Het huis waar ik Seth alleen opvoedde.. Waar ik jaren weinig tot geen contact had met zijn vader, het huis waar ik besloot dat deze relatie nooit zou gaan werken na alles wat mijn vertrouwen had gebroken. Maar ook het huis waar ik zo veel goede, mooie nieuwe herinneringen heb gemaakt met Seth, familie en vrienden. Waar ik erachter kwam hoe enorm mooi het moederschap is en dit ook deelde met alle lieve mensen om ons heen.

Ik heb zo enorm veel gehuild. Mijn ouders vertelt dat ik het werkelijk ga doen en hun reacties zien brak ook mijn hart.. Want ik neem hun wel hun wekelijkse momenten met hun kleinzoon af. Natuurlijk kun je tegenwoordig heel makkelijk videobellen en kunnen we naar elkaar toe vliegen maar het is zeker anders dan nu met de wekelijkse bezoeken.

Aan de andere kant heb ik enorm steunende ouders die weten dat ik al vanaf dat ik een meisje van 6 ben de wereld wil zien. Op mijn 9de zei ik tegen mijn moeder dat ik echt niet mijn hele leven in Nederland zou blijven! Op mijn 18de begon ik al aan mijn reizen. Vanaf mijn 21ste regelmatig alleen.. Hun reactie was met zoveel liefde. Ze spraken hun trots uit dat ik deze keuze durfde te maken en voor ons geluk durf te gaan op dit moment. Het genieten van elkaar voordat Seth leerplichtig is. Mijn moeder gaf aan dat zij mij nog nooit zo gelukkig had gezien als in de videobel momenten tijdens onze reis met de zon en zee om de hoek. Volg je hart meisje , zei ze. Dit gaf me een fijn gevoel. 

Mijn moeder besloot al vrij snel dat zij de eerste weken mee wil.. De mensen leren kennen waar ik zo veel om geef, maar vooral ook de plek wil zien waar ik zo enorm verliefd op ben geworden! Zodat zij dagelijks weet waar  wij zijn, ook al zijn we ver van elkaar vandaan. We leven in het hier en nu dus ik wil ook echt niet nadenken over het moment waarop zij weer op het vliegtuig stapt. Maar wat ben ik enorm dankbaar dat ik weer zo’n mooie reis met haar kan maken!

Begin maart is het zover en vliegen wij😊 De documenten voor de visas zijn opgestuurd. De aanvraag duurt gemiddeld tussen de 7 & 10 dagen. 

Op dit moment mag je Azië alleen in op een business Visa of met een kitas. Toeristen visas worden op dit moment niet afgegeven. Dus je betaald nu zeker extra om naar Bali te kunnen gaan. Maar nu we weten dat we weer voor een langere tijd gaan is dit het meer dan waard.

Ik kan niet wachten om te beginnen op Sulawesi en daarna rond te reizen door Bali en Lombok met mama. De kans om haar al mijn favoriete spots te laten zien maar vooral ook voor te stellen aan de lieve mensen daar.

De afgelopen weken zijn we druk met kleding uitzoeken, spullen opruimen, naar de stort rijden en dit rondje weer van voor af aan. De sleutel overdracht vind op 1 maart plaats. Een week daarvoor rond ik mijn werk af en dan is het zover, soms nogsteeds onvoorstelbaar!

Onze bedden verhuizen naar mijn moeder haar huis zodat we daar altijd kunnen logeren en daar eventueel ook langer kunnen zijn wanneer dit nodig is en dan gaan we zien wat het leven gaat brengen!

Ik heb besloten om ons echt door ons hart te laten leiden. Wanneer we terugkomen en waar we allemaal naartoe gaan zien we wel. We plannen gewoon niets. Na alle jaren werken en rekeningen betalen voelt het heel fijn om nu even geen zorgen te hoeven hebben over geld en echt te genieten van het moment en van elkaar (Dankjewel gekke huizenmarkt).Ik krijg enorm veel vragen over hoe het werkt met de overwaarde van je huis, hoe ik het financieel ga doen, hoe het met school gaat van Seth, of ik ga werken of niet? Ik zal hier later nog andere blogs over gaan schrijven. De eerste 2-3 maanden ga ik vooral genieten en daarna ga ik zeker daar ook aan de slag:) Nu vooral eerst alles in Nederland regelen om ook echt in maart in een vliegtuig te kunnen stappen. Mocht je onze avonturen willen volgen dan kan dat natuurlijk:)Mocht je ons willen bezoeken in de toekomst, ook heel leuk natuurlijk!Liefs van ons!