Zolang er kinderen zijn, zullen er driftbuien, woedeaanvallen, korte lontjes en volle emmers zijn. Maar hoe help je jouw kind nou rustig door zo’n aanval heen?

De leuke en gezellige tijd van Sinterklaas is weer begonnen. Maar voor veel kinderen is het ook een tijd waarin ze een stuk drukker kunnen worden, vaker onbegrepen gedrag laten zien of driftbuien hebben. Dit is natuurlijk niet vreemd als je bedenkt dat kinderen soms al weken spanning voelen over welk cadeautje ze krijgen, of piet echt over het dak loopt, of de stoomboot wel aankomt, wanneer ze hun schoen mogen zetten en ga zo maar door. 

Afgelopen weekend was het eindelijk zover. Mijn oudste dochter (7) mocht afzwemmen. Wat een mijlpaal. Vooraan stond ze op het startblok, enthousiast, energiek, trots en vol zelfvertrouwen. Ze dook er als eerste in. Zwom de sterren van de hemel en dat gat, daar zwom ze gewoon door alsof het niks was. Maar wat heeft zij hard gewerkt om op dit punt te komen.

In mijn vorige blog kon je al lezen hoe verschillend kinderen afscheid nemen op het kinderdagverblijf of school en dat dat vaak zijn oorsprong vindt kort na de geboorte. Na aanleiding van dit blog kreeg ik vele reacties met herkenning van lieve moeders die een heftige bevalling hebben gehad en soms nog jaren later merken dat het afscheid lastig is.

Radeloos