Nadat ik de positieve testen in handen had moest ik weer naar huis waar mijn vader op mij wachtte. Ik zou immers voor mijn tentamens gaan leren maar mijn hoofd stond daar totaal niet naar. Ik kon het maar niet bevatten en hoe ging ik dit uitleggen. Ik was in eerste instantie bang voor de reactie doordat het natuurlijk niet gepland was. Gelukkig viel zijn reactie mee, hij schrok wel maar respecteerde ook wat mijn keuze ook zou zijn. Dit wist ik op het moment zelf alleen nog niet. Hierna belde ik mijn moeder ook op om het haar ook te vertellen. Zij reageerde iets minder goed op dit nieuws terwijl ik het juist andersom had verwacht bij mijn ouders.

Vrijdag 1 oktober 2021 ging ik naar de nagelstyliste en dacht ik laat ik eens wat anders doen, babyblauw. Nog niet wetende dat ik de daaropvolgende dag zwanger zou raken van een jongetje. Hierna had ik dan ook nog een filmavondje met een vriendin die dan ook nog grapte over een zwangerschap. De dinsdag hierna ging ik naar de huisarts voor een afspraak die ik al had staan. Hierbij werden dan ook de standaard metingen gedaan en merkte mijn huisarts op dat mijn bloeddruk laag was (100 over 40). Ik wist dat dit door een bevruchting kon komen maar zocht er toen natuurlijk ook nog niets achter. Die zaterdag (een week na gemeenschap) sliep er een andere vriendin bij mij en gingen wij wat drankjes doen met een kaartspel. Tijdens dat kaartspel kreeg ik nog de kaart ‘send a picture of a positive pregnancy test to the last person you’ve hooked up with’. Hier hebben we uiteraard hartelijk om gelachen en ik had een foto van deze kaart gemaakt. Die avond was ik extreem moe ik hield het gewoon niet uit tot middernacht, zo moe was ik dan ook nog nooit geweest. Ik had ook het idee dat de drankjes niet lekker vielen terwijl deze geen eens sterk waren en ik normaal juist heel goed tegen alcohol kan. Gek maar nog steeds zocht ik er niets achter. De zaterdag daarop (twee weken na gemeenschap) ging ik met een vriend van me skydiven. Toen wij de voorwaarden daar nog moesten doornemen en ondertekenen kon hij het dan ook niet laten om een grap te maken over dat je niet zwanger mocht zijn.

Eenmaal op vakantie was het natuurlijk ook niet een vakantie zoals gewoons. Maar toch wel fijn om er even tussenuit te zijn, even tot rust komen na het heftige nieuws en de heftige periode van de afgelopen weken. Na de vakantie moest ik natuurlijk al snel terug komen voor een controle. Gelukkig bleek de cyste wat kleiner geworden te zijn en de afspraak erna helemaal weg! Alleen laat dit wel littekenweefsel achter wat ook geen positief effect heeft op de vruchtbaarheid.

Al snel na de operatie kreeg ik het nieuws dat de arts mijn eierstok helaas niet meer heeft kunnen redden. De eierstok was door het gewicht gekanteld en afgestorven. Ik heb dan ook veel ‘geluk’ gehad. "Als de cyste door de druk was gesprongen, had het je vergiftigd en had je het niet na kunnen vertellen", zei hij. De cyste bleek ook een stuk groter dan dat ze op de echo hadden gezien. De gynaecoloog benoemde het de grootte van een galiameloen. Er was ook een monster afgenomen en die werd naar het lab gestuurd, de uitslag zou nog wel even duren. 

Rond mijn 18de levensjaar kwam ik geregeld bij de huisarts met een aantal klachten. Zo had ik soms wat licht bloedverlies maar werd ik niet echt ongesteld (dit kon verklaarbaar zijn omdat ik ook pas een tijdje het mirenaspiraal had), veel buikpijn, overgeven, ik begon er slecht uit te zien en mijn buik zette ook op. Na een tijdje leek het of ik al een aantal maanden zwanger was. Omdat ik destijds ook een relatie had heb ik ook een aantal testen gedaan maar dit bleef negatief.

Om te beginnen zou ik kort over mezelf vertellen.