Ik heb altijd gezegd - als ik een kind krijg wil ik niet fulltime werken meer. Ik wil er genoeg zijn voor mijn kind. Toen het eenmaal zover was bleek het allemaal wat ingewikkeld. Ik ging met zwangerschapsverlof toen ik werkte voor een grote organisatie, waar eigenlijk teveel gebeurde om 1 of 2 dagen afwezig te zijn. Ik leerde al gauw dat er niet altijd ruimte is voor ambitieuze vrouwen om bij een verandering in gezinssituatie parttime te werken. Het was ook complex, maar er was ook bijna niet over te praten vwb een passende oplossing. Ik heb me toen heel ellendig gevoeld. 

Wat een prachtig iets is het toch. Moeder worden. Ik kan bevestigen dat de liefde die je voelt voor je kind echt onbeschrijfelijk is. En ondanks de lastige momenten had ik het voor geen goud anders willen doen. 

Om mij heen bleek al enige paniek te ontstaan en was het hamstergedrag al flink actief. Ik wilde graag een pak kunstvoeding halen bij de Kruidvat en ja hoor, het was op. De medewerkster legde uit dat deze pas volgende week donderdag weer aangevuld zouden worden, wat nog wel even zou duren. Ook andere vestigingen (via familie, vrienden etc.) bleek ook alles geplunderd te zijn. Uiteindelijk moest ik dan toch over naar een ander, duurder merk (twee keer zo duur). Misschien zijn er mensen die dat wel helemaal niet kunnen betalen?

Een paar jaar geleden wilde ik dolgraag moeder worden. Om mij heen zag ik vriendinnen, kennissen, familieleden zwanger zijn en mijn eierstokken begonnen te rammelen. Ik ben nooit iemand geweest die altijd zeker wist moeder te willen worden. Maar ook bij mij begon het te kriebelen.