Gefeliciteerd ! 😊 ja idd lekker je eigen plan trekken.

Wat heftig ! Fijn om te horen dat het goed gaat 😊

Bedankt voor je reactie ! Ik kan me voorstellen dat dat een bepaald schuldgevoel geeft. Destijds heb je die keuze weloverwogen gemaakt en ondanks dat jouw kind dit naar vindt, betekent dat idd niet dat het een verkeerde keus was. Maar het is inderdaad niet makkelijk. Binnen het gezin waarin ik ben opgegroeid was het vroeger wellicht leuk als zusje maar in de toekomst zijn er toch door omstandigheden problemen gekomen in het contact. Het is idd geen garantie. Lastige dingen! Maar zelf vind ik, wat de keuze ook is, dat men dat te respecteren heeft. Het is zo’n persoonlijke keus.

Ik ben mama van 1 kind. Ze is bijna 12 jaar oud. Prematuur geboren en ze heeft een nare start gehad. En door die situatie ook wij als ouders. Oorzaak is nooit gevonden. Ik zei altijd of geen kindjes of minimaal 2. Toen ze geboren was en ook de eerste 5 jaar heb ik nooit de behoefte gevoeld voor een tweede. Ik kreeg het op mn zenuwen, al bij het idee ervan. Bevriende gezinnen om ons heen kregen allemaal hun tweede, derde en/of vierde. Op de een of andere manier is er een verwachtingspatroon dat je meerdere kinderen krijgt anders is het 'raar'. Vele hebben ook gedacht dat een tweede 'niet lukte'. Ik had mijzelf een 'max' aan leeftijdsgrens gesteld van 35 jaar oud. Mochten we nog een tweede willen dan was dat de grens. En toen heel overwogen 'nee' gezegd. Ze is nu 12 en het liefste kind van de wereld 😁 . Maar wel een meisje die zelf heel graag een broertje of zusje had gewild. Het liefste alle kinderen uit de buurt tegelijkertijd bij ons thuis wil hebben spelen. Heel sociaal is en ook soms echt verdriet heeft dat ze alleen is. Ze is echt een gezelligheidsmens. Ze is ook het type kind dat oprecht een hele fijne zus zou zijn. Een vriendin van mij heeft ook 1 kind. En die heeft totaal geen behoefte aan een broertje of zusje. Die is vaak ook echt blij om weer 'alleen thuis te zijn' na een speeldate. Omdat onze dochter die behoefte wel voelt heb ik er soms toch echt spijt van dat we niet voor een tweede zijn gegaan. Alhoewel dat natuurlijk nooit een garantie zou zijn dat het goed uitpakt😉. Ik voel nu het verdriet van mijn dochter en dat is iets waar ik destijds niet altijd aan heb gedacht. Het kan zijn dat wat ik nu weet de keuze destijds anders was geweest.