En zò, precies zò, zou het moeten zijn in onze wereld..
Al weken het gesprek van de dag.
Al weken het gesprek van de dag.
Sinds vrijdag de 13e maart in 2015 heb ik een nòg sterker, intenser, gevoel.
Vrijdagmiddag bijna half zes, we willen waarschijnlijk allebei snel naar huis..
Daar lig je dan, zo klein, zo kwetsbaar.
Daar lig je dan, zo klein, zo kwetsbaar.
Mijn blik in de spiegel zegt genoeg. Ik moet mijn lichaam opnieuw leren omarmen, leren om weer van te houden. Maar hoe ga ik dat in vredesnaam doen?