Geen ouders meer op je 33ste...
En dit maakt me soms boos.
In december 2022 verloor ik plotseling mijn moeder. Zij was toen 67 jaar oud en ik was 33 jaar. Ik was zelf niet aanwezig bij het moment van overlijden. We zagen het allemaal niet aankomen. Het blijft daarom nog meer gek dat ze er niet meer is. Het besef kwam ook later pas. Verder moeten leven zonder je ouders op je 33ste is vrij pittig vind ik. Ik vond/vind mezelf te jong om dit te moeten door maken. Gelukkig heb ik een hele lieve man die mij als geen ander begrijpt. Ook hij moet zijn moeder al missen. Hij heeft wel het 'geluk' dat hij zijn vader nog heeft. Onze zoon van bijna 2 jaar heeft dus nog maar 1 opa. Mijn moeder heeft hem gelukkig nog wel vast kunnen houden tot hij 8 maanden was. Zij is in het zelfde jaar overleden als onze zoon geboren is. Ook de opa van mijn man is in dat jaar overleden. Een half jaar voor mijn moeder overleed. Het was ook de allereerste achter klein zoon van mijn man zijn opa en de eerste kleinzoon van mijn moeder.