Mama zijn is heerlijk. Echt, ik geniet er dagelijks van. Maar soms is het ook wel eens lastig. Bjarne kan natuurlijk nog niet echt zeggen wat hij wil of wat hij bedoelt... Hij heeft echter wel een manier gevonden om duidelijk te maken dat hij zijn zin niet krijgt.
Bjarne is nu bijna anderhalf en heeft nu echt ontdekt dat hij een stem heeft en zich met dat stemmetje kan uitten. en het uittesten van die stem gebeurt dan ook echt de hele dag. Soms zacht, soms hard, maar de hele dag wordt hier wel gekletst. Behalve... als Bjarne echt moe is of slaapt haha. En heel eerlijk? Ik vind het heerlijk hoor. Het is gewoon geweldig als Bjarne kleine dingetjes aan kan geven. Maar dit heeft natuurlijk ook de nodige risico's...
Op zondagmorgen gaan Bjarne en ik met regelmaat naar de dienst. Ik ga dan de grote zaal in en Bjarne blijft bij de jongste jeugd waar hij met leeftijdsgenoten kan spelen, luisteren naar liedjes, kan knutselen en meer. na het eerste gebed haal ik Bjarne dan altijd weer op en komt hij bij mij in de grote zaal zitten. Maar vanmorgen ging het net even anders... Wat een hysterie...
Waarom is het toch altijd zo'n strijd? Het is zo gemeen. Kilo's vliegen er aan als je ook maar even iets eet wat eigenlijk niet zo heel goed voor je is. Maar ze gaan er nooit zo gemakkelijk weer af als ze eraan komen. Ook al houd je je doel voor ogen, soms lukt het gewoon maar niet. Maar nu heb ik (met een beetje geluk weliswaar) een manier gevonden waarop het me wel lukt.
Vandaag was het dan zover. Ons kleine mannetje wordt officieel groot. Mijn vrouw en ik waren even op de slaapkamer om wat kleertjes die te klein waren op de foto te zetten. Misschien kunnen wij er immers iemand anders blij mee maken. Bjarne lag lekker in zijn bedje. We hadden hem een cd aangezet met een verhaaltje van Finding Nemo (van die voorgelezen sprookjes van de Disney club) zodat hij wat geluid op de achtergrond had voor als hij zou gaan slapen. Tenminste... daar gingen we vanuit dat hij dat zou gaan doen.
Gisterenavond hadden wij een avondje Dreamgirls in het theater in Heerlen op de agenda staan. En dus mocht oma op Bjarne passen. Uiteindelijk hebben wij ook besloten dat hij daar dan maar zou blijven slapen, zodat hij in elk geval gewoon lekker zijn rust heeft. En dus hebben we gisterenavond Bjarne afgezet bij oma, oma nog wat instructies gegeven over hoe het ’s morgens zou gaan en de fles gemaakt voor meneertje zodat hij die ’s avonds nog kon drinken. Daarna zijn we dan maar naar het theater gegaan.
Ja, ik ben een mama met overgewicht. En ook niet een klein beetje overgewicht, nee behoorlijk overgewicht. Mijn gewicht ga ik hier niet vertellen, dat houdt ik voor mezelf, maar het is wel zo dat mijn vrouw en ik aanstaande maandag gaan starten met Sonja Bakker. Enigszins huiverig ben ik wel, want in het verleden hebben wij dit ook eens geprobeerd en toen kwam ik bij. Maar, daar ben ik ook heel eerlijk in, toen wogen we niet echt alles af en waren we niet altijd even streng, dus daar gaan we deze keer verandering in brengen.
Momenteel is het bij onze buren een beetje hectisch in het gezin. Ik ga daar niet teveel op in, want dat vind ik verder niet nodig, maar het gebeurt daarom nu regelmatig dat mijn vrouw en ik, of één van ons alleen, op moet passen op de buurjongens. Het zijn lieve jongens hoor van 2 en 5, de jongste valt hier meestal in slaap op de bank, de oudste krijg je rustig met tv kijken. Maar ik wil ook niet hebben dat ze alleen maar naar de tv kijken. Dus zo nu en dan probeer ik ook wel wat met ze te ondernemen. Maar dan... Hoe zorg ik dat zij hun aandacht krijgen en dat mijn eigen mannetje ook zijn aandacht krijgt?
Profiel
Posts
(9)
