Als die van mij iets niet mag. Is het gillen, huilen, gooien met spullen en zichzelf. Meestal gevolgd door op de grond gaan liggen spartelen. Ik laat hem dan maar. Pak het spul af waar hij mee gooit en leg dat hoog weg en laat hem maar rollen. Laatst ben ik er een keer naast gaan liggen en ook gaan gillen, rollen en spartelen. Meneertje keek me raar aan, stond op en liep weg om vrolijk te gaan spelen. Met eerst een blik van: Nou die spoort niet. Was echt te grappig. Nu doe ik dat nog wel eens en krijg dan dezelfde reactie. Ik leg hem dan uit dat hij dat doet en dat Mama dat ook gek vind.. Hopelijk gaat het beetje bij beetje doordringen en veranderen. Maar dat lukt natuurlijk als hij zich beter kan uiten met praten :-D Maar inderdaad niet toegeven en vooral laten kijken hahah Succes met wat nog komen gaat (of niet). ;-)

Ja hier is het ook begonnen. Vandaag nog, ik was aan de telefoon met mijn moeder en de deur van de vaatwasser niet goed dicht gedaan. Elfa deed hem naar beneden en klom op de deur. Ik was natuurlijk niet snel genoeg, dus ik kwam er pas achter toen ze er al op zat. Ik vertelde met luide stem dat dit niet de bedoeling was. Huilen! Gelukkig had ik mijn moeder aan de lijn en geen onbekende. Heb ook maar snel opgehangen. Maar vandaag ging het de hele dag door. Ik ben echt dood op door al dat gehuil. Ze is alleen nog niet zo ver dat ze zich op de grond werpt. Ze is veel te voorzichtig. Dus als ze eenmaal heel voorzichtig op de grond is gaan liggen weet ze niet meer dat ze boos was. Hahaha.

oo klinkt lekker bekend. Gewoon laten gillen en niet toegeven :D. Laat ze maar kijken en denken maar mijn kind gaat niet een verwend nest worden.