Ik neem jullie mee naar september 2020. Op dat moment ben ik 40 weken en 1 dag zwanger. Het is weer tijd voor de wekelijkse controle en helaas geen ontsluiting. Gelukkig wordt ik doorverwezen voor een plan van aanpak naar het ziekenhuis. 

 Ondertussen ben ik bijna 22 weken zwanger en zouden we 31 mei voor het laatst op vakantie met ons 3tjes. We keken er echt naar uit toen we geboekt hebben in januari. Niet veel later kwam het Corona virus om de hoek kijken met een hoop maatregelen en onduidelijkheid. De vakantie de we hebben geboekt is naar Spanje oftewel het episch centrum van het virus. Zelf hebben we al snel de keuze gemaakt om voor de gezondheid van ons allemaal niet op vakantie te gaan. Als zwangere vrouw heb je minder weerstand en loop je wat meer risico.

Na de laatste echo was ik blij en enorm opgelucht, maar toch enorm onzeker. Toch bang om weer bloedverlies te krijgen of het kindje te verliezen. We moesten bijna 3 weken wachten op de volgende echo en wat waren die weken lang zeg. Ik was echt aan het aftellen. 

Vorig week vrijdag was ik behoorlijk opgelucht dat de HCG waardes flink gestegen waren, maar nu moest ik toch echt wachten tot de echo van 23 januari. Wat kunnen dagen dan ineens lang duren voor je gevoel.

Ik neem jullie mee naar het jaar 2016. Dit is het jaar dat we bewust gekozen hebben om te kijken of ik zwanger kon worden. Dit is helaas niet zonder slag of stoot verlopen en dit deel ik graag met jullie. 

Graag neem ik jullie mee in een rollercoaster waar ik nu middenin zit.