Het poetsen gaat met ups en downs. Hij mag altijd eerst zelf ‘poetsen’, maar ik doe het echte poetsen. Vanavond was het weer een ouderwets peuterdrama. Hij weet dondersgoed hoe hij zijn lippen op elkaar moet drukken om die tandenborstel te weigeren. Natuurlijk hebben we verschillende trucjes, maar vanavond werkte niets. Met moeite kreeg ik de bovenkant gepoetst & onder hebben we maar even ouderwets op de commode gedaan. Lang poetsen lukt eigenlijk nooit, maar de tandpasta wordt gelukkig wel ‘gegeten’. Dat is dan maar even mijn mama troost haha.

Dex, mijn lieve zoontje van toen 11 maanden oud. Lekker actief & altijd op onderzoek uit. Hij kroop al met 7 maanden en het staan had ie vlak daarna ook ontdekt. Rustig even zitten was er niet meer bij vanaf dat moment.

Dat heb ik mij na de bevalling van Thiago ook afgevraagd. Het heeft meer dan 3 jaar geduurd. Nu ga ik het toch doen. Mijn bevallingsverhaal opschrijven. Leuk voor later, dat vooral. Beetje gek om met iedereen te delen, dat ook.

In onze vorige blog nam ik je mee in onze zwangerschapsaankondiging aan mijn zus (en zij aan mij, op dezelfde dag lees hier). Dit was ongeveer in onze 5e en 6e zwangerschapsweek, nog best pril natuurlijk. Na de eerste schok, heerste alleen maar blijdschap & hebben we gelijk onze mannen op de hoogte gesteld. Natuurlijk ook bij hen, totale verbazing!

Zwangerschapsaankondiging aan opa en oma

De inhoud van ons koffertje voor de geboorteaankondiging aan onze ouders

Ik weet nog goed, het is nu alweer ruim 3 jaar geleden. Op een vrijdagmiddag ergens in Maart 2017. Zonder aankondiging stond mijn zus inene op de stoep. Dat gebeurde wel vaker, dus in eerste instantie vond ik het niet eens zo heel vreemd. We zijn naast zussen, namelijk sinds we uit huis zijn gegaan ook beste vriendinnen geworden.