Zo herkenbaar! Ik heb ook slechts flarden wat ik echt zelf nog weet, aangevuld met het dossier van het ziekenhuis.

Ja ik heb het in het begin ook moeilijk gehad met verwerken inderdaad. Het is lastig dat je de helft niet meer weet & meer van horen zeggen hebt (en uit het dossier). Zoals de nood die m'n baby had tijdens de weeënstorm, daar kwam ik later pas echt achter... Gelukkig slijt het wel naarmate de tijd én je leert relativeren en gelukkig zijn met wat je hebt. En dat is een gezond kindje!

Heel herkenbaar. Ik werd met 40 weken ingeleid omdat de baby te groot was en ze niet langer wouden wachten (4162 gram) Werd in de ochtend half 8 ingeleid en de nacht die daarop volgde is hij om 03.23 geboren. Heb bijna 2 uur moeten persen. En ik kon niet meer. Heb ook hier op mama plaats mijn verhaal gezet maar dat heb ik echt uit het ziekenhuisraport en whatsapp gesprekken van m'n man moeten halen. Heb de helft niet bewust meegekregen omdat ik er lichamelijk helemaal doorheen zat 😅

Zo herkenbaar! Ik heb ongeveer een soortgelijk verhaal! Maar door de morfine nog halfstoned tijdens het persen! Hierdoor was het met de 2e zonder pijn bestrijding een enorme shock toen hij ineens op mn buik lag. Vond het wel intens, maar ook moeilijk te verwerken 😅