Helaas heeft deze blog wat mij betreft te lang op zich laten wachten. Vanwege meerdere gebeurtenissen kwam ik er maar niet aan toe om verder te schrijven. Hierover zal ik in een andere blog meer vertellen. 

En dan beland je bij je 3e en laatste poging.....

Normaal lees ik voor het slapen gaan een verhaaltje voor. Nu op vakantie worden ze digitaal voorgelezen met een verhaaltje van Bollo

Mijn liefste meisjes ; samen kunnen ze de wereld aan

30-11-2017, de datum waarop we de eerste echo kregen nadat we een positieve test hadden na een ICSI traject. Vol goede moed gingen we naar het RadboudUMC. Heel naïef, maar we hielden er op dat moment geen rekening mee dat het foute boel kon zijn.  Ik had immers ook wel last van de gebruikelijke zwangerschapskwaaltjes. 

Nadat ik dus 17 kilo was afgevallen mochten wij terug naar de afdeling fertiliteit in het Radboud UMC.  Omdat we de meeste onderzoeken al gehad hadden, kregen we direct de prik instructie nadat mijn gewicht et cetera gecheckt was. Ook kregen we de informatie over het traject, hoe het precies zou gaan, wanneer ik moet bellen et cetera. We gingen naar thuis met een grote tas met medicatie.  Toen mijn menstruatie aanbrak moest ik aan de pil. Dit bleef een gek gevoel, je wil zwanger worden , maar gaat de pil gebruiken. Iets wat ik in het verleden gebruikte om juist niet zwanger te worden.... Ik moest dit doorgeven aan het ziekenhuis en kreeg een schema toegestuurd met wat ik wanneer moest gaan prikken.  Op 14 juli 2017 zette ik mijn eerste prik Gonal F. Wat vond ik dit spannend, ik had mezelf nog nooit hoeven injecteren. Maar gelukkig ging dit vrij eenvoudig. Na een aantal dagen moest ik er ook Orgalutran bij gaan prikken. Deze vond ik vervelender omdat dit een ander spuitje was (groter). Op 21 juli 2017 gingen we weer terug naar het ziekenhuis om te kijken of de eiblaasjes gegroeid waren en hoeveel.  Na de 21e moesten we nog een aantal keer heen om te kijken of de eiblaasjes voldoende gegroeid waren. Op 25 juli 2017 was het zover... De punctie, de avond ervoor mocht ik al een oxazepam innemen en ook 1,5 uur voor de punctie opnieuw 1. De punctie werd gedaan onder een morfine roesje. Ik vond het pijnlijk maar wel te doen.  Daarna 3 dagen van spanning of er wel een embryo was ontstaan. Gelukkig was dit wel het geval. Op 28 juli 2017 vond de terugplaatsing plaats. Ik vond het erg spannend , maar het verliep allemaal soepel. Er waren zelfs meerdere embryo's. De overgebleven embryo's zouden een aantal dagen later beoordeeld worden om te kijken of deze ingevroren konden worden. Helaas bleek dit niet het geval. 2 weken lang moest ik progesteron capsules inbrengen, getver wat een gesmeer was dat, maargoed alles voor het goede doel.. Helaas had ik na 2 weken een negatieve test in handen. Super balen! Ik ben er echt wel even van ontdaan geweest. Mensen die mij kennen weten dat ik mezelf vaak snel weer bij een raap en weer doorga. Ook dit keer was geen uitzondering.  Omdat we verplicht een rust maand moesten hebben duurde het weer even voordat we konden beginnen. Maar toen het zover was gingen we er opnieuw vol goede moed weer in. Dit was september 2017. Dit keer ging het wat anders. Ik begon met het spuiten van decapeptyl. Uiteindelijk op 18 oktober 2017 had ik opnieuw een punctie, dit ging eigenlijk hetzelfde als de vorige keer. 3 dagen later opnieuw een terugplaatsing. Helaas waren er wederom geen embryo's die ingevroren konden worden. Dit keer voelde ik wel meer spanning. Als het nu niet zou lukken zouden we al snel toe zijn aan de laatste poging, daarbij werd ik ook bang. Wat als het niet lukt, ik wilde zo graag zwanger zijn en een kindje krijgen. Na 2 weken weer het gesmeer met de progesteron capsules mocht ik opnieuw testen. Waar ik bij de eerste poging het gevoel had dat het wel eens gelukt kon zijn, had ik dat deze keer totaal niet. Ik deed een zwangerschapstest toen ik alleen thuis was, ondanks dat ik het totaal niet verwachte kwam er een overduidelijk plusje tevoorschijn. Jeetje wat was ik blij. Ik heb huilend mijn man opgebeld. Ook gelijk het ziekenhuis een bericht gestuurd, we kregen direct een datum voor een eerste echo 30-11-2017. 

Sophie en Esmee zijn nu 2,5. De laatste maanden begin in eigenlijk steeds meer stil te staan bij rollercoaster waar wij sinds eind 2016/begin 2017 in hebben gezeten.