Laatst heb ik gelezen dat van alle jonge stellen maarliefst 83% te maken krijgt met een relatiecrisis na de komst van hun eerste baby (bron: Trouw 9 oktober 2015).

Vorige blog: https://www.mamaplaats.nl/blog/bevallingsverhalen/mijn-bevallingsverhaal-deel-i-als-de-ontsluiting-niet-opgang-komt-en-de-hartslag-van-de-baby-erg-hoog-is

Zoals jullie weten verliep mijn zwangerschap niet geheel zonder problemen en zorgen nadat ik verlamd raakte van mijn tenen tot en met mijn mond, heb je dit gemist? Check mijn vorige blogs! Ik had gehoopt dat mijn bevalling beter, sneller en ‘makkelijker’ zou gaan maar niets is minder waar.

3 september 2019 - 3 september 2020

Vorige blog; https://www.mamaplaats.nl/blog/zwanger/blog-iv-revalideren-en-bekendmaking-zwangerschap

Blog III:

Zoals in mijn vorige blog te lezen was werd ik - na 2 weken in het ziekenhuis opgenomen geweest te zijn - overgeplaatst naar een revalidatiecentrum. Ik weet nog goed dat de revalidatiearts in het ziekenhuis naast mijn bed kwam zitten en mij uitleg gaf over revalideren. Ik kon kiezen uit 3 revalidatiecentra: Rijndam in Rotterdam, Basalt in Den Haag en een revalidatiecentrum in Breda, allemaal gespecialiseerd in ‘dwarslaesie’ en verlammingen. In eerste instantie had ik niet eens het besef dat ik moest revalideren in een revalidatiecentrum. Wat was ik emotioneel toen het besef kwam dat ik, 26 jaar oud, niet eens naar huis kon. Pff, dat vond ik best een klap. Het voelde onrealistisch.

Op 3 september werd ik dus, zoals in mijn vorige blog te lezen is, opgenomen in het ziekenhuis bij 6 weken zwangerschap met verlammingsverschijnselen. Ik werd overgeplaatst naar de ‘stroke-unit’ afdeling, hier liggen normaalgesproken mensen die tenminste 24-uur strikt in de gaten gehouden moeten worden in verband met een beroerte of infarct. Ik werd onder andere gekoppeld aan een hartmonitor zodat de verpleegkundigen mij, ook als zij niet op de kamer stonden, in de gaten konden houden. Omdat mijn klachten steeds waren verergerd in de voorgaande dagen, wist ik niet precies waar ik aan toe was.

Op 20 augustus 2019 kwamen wij erachter dat ik in verwachting was van ons eerste kindje. Ik was volgens de Clearblue test (na nog een eerdere test, mja ik geloofde het niet helemaal) 3+ weken. Nadat ik had teruggerekend vanaf mijn laatste menstruatie zou ik rond de 4 weken zwanger kunnen zijn. Je vraagt jezelf van tevoren weleens af hoe je zou reageren als je erachter zou komen dat je zwanger bent. We waren al 1,5 jaar gestopt met anticonceptie, maar een positieve test in handen krijgen vond ik toch schokkend. Ik was ontzettend blij, vol ongeloof, maar ook wel in paniek! Hoe moest ik nu verder?